Tímarit lögfræðinga - 01.12.1951, Blaðsíða 41

Frá hx'fitarctti janúar—jihií 1951
255
vörumerki, sem er áttstrend stjarna, og nafn verlcsmiðj-
unnar í boga ofan við stjörnuna. Annar aðili notaði flösk-
ur með áðurnefndum merkjum, sem verksmiðjan hafði
áður notað, en hafði sorfið burtu nokkurn hluta vöru-
merkisins, máð bókstafina að nokkru leyti, og voru þó
sumir þeirra enn læsilegir, og ekki snert við stjörnunni.
Þrátt fyrir þessar breytingar var talið, að flöskurnar gætu
gefið ótvíræða bendingu um, að þær með innihaldi sínu
væru frá verksmiðjunni. Aðili var því talinn hafa gerzt
brotlegur við 14. gr. laga nr. 43/1903, um vörumerki, og
9. gr. laga nr. 84/1933, um varnir gegn óréttmætum verzl-
unarháttum.
5. Firma (hrd. 14/2).
Með reglugerð nr. 205/1943, 3. gr. 15. tölul., var ákveðið,
að ljósprentun skyldi talin iðn. Síðan árið 1943 hafði fyrir-
tækið „Lithoprent" rekið ljósprentunarstofu, og virðist
fyrirtækið hafa farið að öllu löglega með þá starfsemi.
Árið 1945 var fyrirtækið „Offsetprent h/f“ stofnað og
tilkynnt til hlutafélagaskrár. Samkvæmt skýrslum þeim,
sem fram komu í málinu, fellur svonefnd „offset“prentun
undir hugtakið ljósprentun. „Offsetprent h/f“ rak starf-
semi sína án þess að það hefði nokkurn mann með meist-
araréttindum í þjónustu sinni, og voru stjóxmendur þess
dæmdir til sekta 24. júní 1946 fyrir það brot á ákvæðum
iðnaðarlaga. Eftir þetta sýnist fyrirtækið ekki hafa rekið
ljósprentun, nema um 9 mánaða tírna á árunum 1948 og
1949, og er ekki talið hafa í þjónustu sinni mann með
meistararéttindum eftir upphaf máls þessa.
„Lithoprent“ höfðaði mál samkvæmt 6. gr. laga nr.
42/1903 og krafðist þess, að „Offsetprent h/f“ yrði dæmt
óheimilt að nota heitið “Offsetprent" og það yrði dærnt, að
viðlögðum dagsektum, til þess að láta má nafnið af hlutafé-
lagaskrá Reykjavíkur. Kröfu þessa reisti „Lithoprent“ á 9.
gr. laga nr. 84/1933 um óréttmæta vei-zlunarháttu og 10. gr.
laga nr. 100/1938 um iðnaðarnám, er þá voru í gildi. Kröfur
„Lithoprents" voru teknar til greina, og voru til þess færð