Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 01.12.1951, Blaðsíða 45

Tímarit lögfræðinga - 01.12.1951, Blaðsíða 45
Frd hæstarcLii janúar—júví 1901 250 3. Ojnnberir slarfsmenn. — Sönnun (hrd. 7/2). Stúlkan A. sem var unnusta lögreglumanns B, átti heima á X-götu 10. Aðfaranótt 1. febr. 1949 um kl. 1 kvað hún nafngreindan mann, sem hún og faðir hennar tjá sig hafa þekkt, hafa verið á ferli utan við og í grennd við téð hús. Birta var ekki góð, er þau horfðu á manninn, og var hann líka í nokkurri fjarlægð. Þrjú vitni báru, að inn nafn- greindi maður hefði verið á heimili þeirra þessa nótt. Sami maður var einnig borinn því, að hann hefði verið við áðurnefnt hús aðfaranótt 3. febrúar. Tvö vitni báru, að hann hefði verið á heimili þeirra til klukkan rúmlega 1 aðfaranótt 3. febrúar, og eitt vitni bar sig hafa séð ljós í herbergi mannsins kl. rúmlega 12, en myrkur hafi verið þar áður, enda mundi vitnið hafa orðið þess vart, ef nokkur hefði eftir það farið út úr húsinu. Var því talið algerlega ósannað, að inn nafngreindi maður hafi verið á ferli kringum húsið X-götu 10 á áðurnefndum tímum. Lögreglumaðurinn, sem virðist hafa grunað mann- inn um návist við húsið, handtók hann kl. milli 2 og 3, þar sem hann hvíldi í rekkju sinni, með talsvei'ðum harðræð- um. Var þessi verknaður talinn varða við 131. gr. hegn- ingarlaganna, og refsing mælt 20 daga varðhald. Tveir dómenda vildu ákveða 2 500 kr. sekt með vararefsingu, 20 daga varðhaldi. Opinberir starfsmenn. — Meiöyrði (hrd. 17/1). Blað eitt birti ummæli um opinberan starfsmann, er fólu í sér harðorðar sakargiftir um misnotkun stöðu hans í ávinningsskyni í sambandi við húsbyggingu. Nokkra af starfsmönnum, sem undir hann voru gefnir, hafði hann að vísu látið vinna eitthvað að húsbyggingunm og nota við hana fáein skipti bifreiðar fyrirtækis þess, er hann veitti forstöðu, og gjaldkera þessa fyrirtækis lét hann ann- ast greiðslur vegna húsbyggingarinnar. Fé lagði hann sjálf- ur fram til greiðslu á launum verkamannanna og á bif- reiðakostnaði, enda hafði hann brýnt fyrir verkamönn- unum að telja sér til skuldar þá vinnu, sem þeir inntu
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Tímarit lögfræðinga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.