Tímarit lögfræðinga - 01.12.1951, Blaðsíða 46

200
Tímarit löyfræbinga
af hendi í hans þágu. Þessi háttur var að vísu ekki talinn
viðeigandi af hálfu opinbers starfsmanns, en það var ekki
talið réttlæta ummælin, enda var dróttuð að honum raka-
laust ólögleg taka efnis og viðtaka tollsmyglaðra vara.
Voru illmælin talin varða við 108. gr. hegningarlaganna.
4. Skattar og gjöld. — Lögjöfnun (hrd. 22/1).
G framseldi Þ leyfi til innflutnings bifreiðarinnar X,
„án samþykkis gjaldeyrisyfirvalda“. Þ tók síðan við bif-
reiðinni úr hendi innflytjanda og greiddi hana. Bifreiðin
var metin kr. 60000,00, og var Þ nú krafinn um 20%
söluskatt í ríkissjóð, eða kr. 12000,00, með skírskotun til
31. gr. laga nr. 100/1948. Hæstiréttur taldi afhendingu
innflutningsleyfisins til sölu bifreiðarinnar innanlands,
og dæmdi Þ því skylt að greiða söluskattinn, og lögtak
í bifreiðinni honum til tryggingar skyldi því fram fara.
Söluskattur (hrd. 1/6)
A hafði árið 1946 selt innlendar bækur í umboðssölu
fyrir ýmsa bókaútgefendur fyrir 146350 krónur. Af sölu-
verðinu fékk A 20%, eða 29270 krónur. Var hann krafinn
um söluskatt af öllu söluverði bókanna. Kom það fram
í málinu, að bókaútgefendur höfðu goldið söluskatt af
80% útsöluverðs þeirra. Var A því talið skylt að greiða
söluskatt einungis af þeirn 20%, sem hann fékk af sölu-
verðinu, með því að aðeins ein sala á bókunum hefði farið
fram, en sölulaun hans verði talin koma í stað venju-
legrar álagningar. Er í dóminum réttilega skírskotað til
21. gr. sbr. a-lið 22. gr. laga nr. 100/1948 til stuðnings
þessari niðurstöðu.
E. A.