Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 01.12.1951, Blaðsíða 10

Tímarit lögfræðinga - 01.12.1951, Blaðsíða 10
224 Tímarit lögfræöinga og sagt var um sjúkleikann. Er og ljóst, að breyttar sam- göngur og allar aðstæður hljóta hér að hafa sín áhrif og stundum kann beinlínis að vera hægara að ná til forseta, þótt hann sé staddur erlendis, en hér á landi, t. d. í óbyggð- um. c. Aðrar ástæður, sem leitt gætu til þess, að forseti gæti ekki gegnt störfum um sinn, eru t. d., ef 'hann óskaði sjálf- ur hvíldar, ofbeldislýður hefði hann á valdi sínu, hann væri í fangelsi, neitaði að vinna eið eða drengskaparheit að stjórnarskránni o. s. frv. Þótt svo færi hinsvegar, að forseti missti kjörgengisskil- yrði vegna þess, að hann fengi mannorðsflekk eða missti fjárræði, mundi það eitt út af fyrir sig ekki varna honum þess að gegna störfum. Ef forseti segði ekki af sér, þrátt fyrir þetta, mundi verða að koma til afskipta Alþingis skv. 3. mgr. 11. gr. stjskr., og gæti það aftur leitt til þess, að forseti yrði að láta af störfum um sinn. Á sama veg og um missi kjörgengis mundi fara, ef forseti gegndi störf- um, sem honum eru óheimil. 2) Hvergi segir almennt, hver ákveða skuli, hvort vara- menn verði að taka við störfum forseta af þeim sökum, sem undir 1) greinir, að undanteknu því, er segir í 3. mgr. 11. gr. stjskr., en þá má segja, að Alþingi ákveði þetta. Lang eðlilegast er, að forseti meti þetta með atbeina for- sætisráðherra, þannig að gefinn sé forsetaúrskurður um það, hvenær forseti láti af störfum sökum dvalar erlendis, sjúkleika eða af öðrum ástæðum. Hugsanlegt er þó, að forseti sé t. d. svo sjúkur, að hann geti engin skipti haft af þessu, sé í höndum ofbeldismanna, sé staddur þar utan lands eða innan, að alls ekki verði til hans náð, o. s. frv. og verða þá varamenn hans óhjákvæmilega að meta þetta og taka við störfum forseta, ef þeim sýnist það nauðsyn. í framkvæmd mun mjög óformlega hafa verið að þessu farið og forsætisráðuneytið þá auglýst, að varamenn hafi tekið við, svo sem að sjálfsögðu, ef forseti hefur verið er- lendis, en ekki, ef hann hefur dvalizt hérlendis, jafnvel þótt hann hafi verið all alvarlega veikur.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68

x

Tímarit lögfræðinga

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.