Tímarit lögfræðinga


Tímarit lögfræðinga - 01.12.1952, Síða 22

Tímarit lögfræðinga - 01.12.1952, Síða 22
206 Títr.arit lögfrœöinga Ákvæði þetta á rót sína að rekja til þýzkrar löggjafar, eins og hér verður greint. 1 refsilögbókinni þýzku (Strafgesetzbuch fiir das Deutsche Reich) frá 15. maí 1871 voru engin ákvæði um upptöku ólöglegs ávinnings. Á fyrstu áratugum þessarar aldar fór fram endurskoðun á lögbókinni, og voru samin allmörg frumvörp til nýrrar refsilögbókar á árunum 1909 —1927. Kom þá til álita, hvort heimila skyldi upptöku ólög- mæts ágóða, m. a. eftir fyrirmynd norsku hegningarlag- anna frá 1902. Höfundar frumvarpanna voru yfirleitt mót- fallnir því (sbr. t. d. Goldschmidt: Strafen, Vergleichende Darstellung des Deutschen und Auslándischen Strafrechts, Allgem. Teil, IV, bls. 450). I stað þess vildu þeir leysa vandamálið um sviptingu ólöglegs ávinnings í sambandi við ákvæði refsiiaganna um fésektir. Leiddi þetta til þess, að með lögum frá 6. febr. 1924 um viðauka við refsilögbók- ina frá 1871 var 27. gr. lögbókarinnar, er fjallaði um fé- sektir, breytt og við hana aukið. Samkvæmt viðaukalög- unum skyldi lágmark sekta vera 3 ríkismörk, en hámark 10000 ríkismörk. Frá þessari regiu gera viðaukalögin þó tvær mikilsverðar undantekningar, eins og hér segir: 27. gr. a: „Bei einem Verbrechen oder Vergehen, das auf Ge- winnsucht beruht, kann die Geldstrafe auf einhundert- tausend Reichsmark erhöht und auf eine solche Geld- strafe neben Freiheitsstrafe auch in denjenigen Fállen erkannt werden, in denen das Gesetz eine Geldstrafe nicht androht". 27. gr. c: „Die Geldstrafe soll das Entgelt, das der Táter fiir die Tat empfangen, und den Gewinn, den er aus der Tat gezogen hat, ubersteigen. — Reicht das gesetzliche Höchstmal hierzu nicht aus, so darf es úberschritten werden". Eins og sjá má af ákvæðum þessum, leiddu Þjóðverjar það í lög að svipta sökunaut sannanlegum ólögmætum ávinningi með því að gera honum fésekt, er færi fram úr fjárhæð ágóðans (27. gr. c), og einnig gerðu þeir kleift að taka duldan ágóða með fésekt eftir álitum dómstóla (27. gr. a). I síðara tilfellinu var þó ákvæðið um fésekt bundið
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84

x

Tímarit lögfræðinga

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Tímarit lögfræðinga
https://timarit.is/publication/586

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.