Tímarit lögfræðinga - 01.06.1958, Blaðsíða 55

áður verið að hringja á skrifstofu í. og beiðast þess, að
honum yrði send inneignin. Lét hann þess jafnframt getið,
að hann óttaðist, að það kynni að dragast, en hann skorti
mjög tilfinnanlega a. m. k. kr. -1.000.00. Greiddi fram-
kvæmdastjórinn B. þessa upphæð og fékk í staðinn kvittun
á lausu blaði. Samdægurs liringdi framkvæmdastjórinn á
skrifstofu 1., en þá kom í ljós, að búið var að póstleggja
ávísunina og húri farin af stað með flugvél. Þannig atvikað-
ist það, að B. voru ofgreiddar kr. 4.000.00. Að sögn fram-
kvæmdastjóra I. tók B. jafnan vel i það að endurgreiða
fjárhæð þessa, er eftir því var leitað, en af efndum varð
ekki, og var því mál þetta höfðað til endurheimtu fjárins.
Framangreind lýsing á skiptum aðila var byggð á skýrslu
framkvæmdastjóra 1. fyrir dómi. B. kom liins vegar elcki
fyrir dóm í málinu.
B. krafðist sýknu af kröfum I. Reisti hann þá kröfu í
fyrsta lagi á því, að ósannað væri, að honum hefði verið
ofgi’eiddar kr. 4.000.00 fyrir störf í þjónustu I. I annan
stað væri ekki hægt að endurkrefja hann sem skipverja
um ofgreidd laun, vrði ekki á fvrstu sýknuástæðuna fall-
izt. Skirskotaði B. i því efni til 25. gr. sjómannalaga nr.
41/1930.
Stefnandi lagði fram kvittun stefnda, dags. 12. maí 1951,
þar sem stefndi viðurkennir, að framkvæmdastjóri stefn-
anda hafi þann dag greitt honum kr. 4.000.00 upp í kaup.
Þá lagði stefnandi og fram reikning vfir viðskipti aðilanna
árið 1951. Voru stefnda þar færðar til skuldar kr. 6.038.57
undir 12. mai, og sýndi reikningurinn 4000 króna skuld
stefnda við stefnanda. Loks lagði stefnandi fram endur-
rit af tveim bréfum frá framkvæmdastjóra sinum til
stefnda, dags. 28. okt. 1953 og 3. nóv. 1954, svo og endur-
rit af símskevti, dags. 31. marz 1955, þar sem stefndi var
krafinn um greiðslu á 4000 króna skuld við stefnanda.
Með sldrskotun til þessara gagna og skýrslu framkvæmda-
stjóra stefnanda þótti nægilega sannað, að stefnda hefðu
verið ofgreiddar kr. 4.000.00 í laun. Þá þótti stefndi eigi
Tímarit lögfrœöinga
101