Tímarit lögfræðinga - 01.06.1958, Blaðsíða 68

þess fé það, er H. skyldi greiða honum. Hinn 14. mai rit-
aði S. afsalið. Voru i því smávægilegar breytingar frá
tilboðinu, sem H. bafði ekkert við að atbuga. Að kvöldi
þess dags skorti, að sögn S., ekkert á, að hægt væri að
ganga frá afsalinu annað en áritun forráðamanna Bygg-
ingarsamvinnufélags Rejdcjavíkur um, að félagið sam-
þykkti söluna, en munnlegt samþykki þess kvað S. þá
hafa legið fyrir. Að sögn S. var ákveðið að ganga endan-
lega frá þessu næsta morgun, þ. e. 15. maí. Fyrrgreint
samþykki hafi fengizt þá um morguninn, en H. hafi ekki'
mætt til að greiða og taka við afsali. Kvaðst S. þá hafa
leitað H. uppi og hafi H. þá lýst yfir því, að hann væri
hættur við kaupin. Hafi hann eigi fengizt til að ræða
viðskiptin frekar né til að veita viðtöku bréfum, er hon-
um hafi verið rituð vegna þessara viðskipta. S. kvaðst,
er liér var komið, hafa verið í algjörum vandræðum, þar
sem liann hafi verið bundinn um önnur liúsnæðiskaup,
en eigi haft fé til að ganga frá þeim. Hafi hann engan
möguleika séð til að halda kaupunum upp á H., þar
eð hann hafi ekki getað beðið úrslita málaferla um það
atriði, en málaferli hafi virzt óhjákvæmileg. Hann hafi
því tekið það ráð að fá nokkurn gjaldfrest á greiðslum
vegna íbúðarkaupa þeirra, er liann liafði ráðizt í og orð-
ið sér siðan úti um bráðabirgðalán til að standa í skil-
um um þær. Siðan hafi hann að nýju reynt að selja ibúð-
ina, sem H. liafi hætt við að kaupa, og loks tekizt það
15. ágúst 1956 eftir mikla fyrirhöfn og kostnað. Hafi
söluverðið numið kr. 190.000.00.
S. taldi, að H. hefði rift samningi þeirra heimildar-
laust og væri því skyldur að bæta tjón það, er S. beið
af riftuninni. Taldi S., að tjón sitt af þessum sökum
næmi alls kr. 32.000.00. Sundurliðaðist það þannig, að
kr. 14.000.00 var verðmunur á tilboði H. og endanlegu
söluverði íhúðarinnar, kr. 10.000.00 vegna lakari sölu-
kjara og aukafyrirhafnar og kr. 8.000.00 vegna auglýs-
ingakostnaðar.
114
Tímarit lögfrœöinga