Tímarit lögfræðinga - 01.03.1973, Blaðsíða 8

TÍMARITIÐ — FÉLAGIÐ
Lögfræðingafélagið tók við útgáfu þessa tímarits frá Lögmannafélaginu
árið 1960 og hefur haldið því úti síðan. Hefur um skeið verið undirbúið, að
ritið breytti um útlit, kæmi oftar út og flytti meira af fréttaefni. Ætlunin er, að
það komi út 4 sinnum á ári, ekki minna en 3 arkir í hvert sinn auk kápu, og
að reynt verði að safna í það fréttum, sem lögfræðingum geta orðið til nyt-
sams fróðleiks eða jafnvel skemmtunar, einkum af innlendum vettvangi, en
líka erlendum.
i sambandi við breytingar þessar hefur undirritaður tekið við ritstjóra-
starfi við hlið Theodórs B. Líndal prófessors emeriti. Hilmar Norðfjörð mun
áfram verða afgreiðslumaður og auglýsingastjóri. Knútur Bruun hefur ver-
ið framkvæmdastjóri við undirbúning breytingarinnar á ritinu og m. a. unn-
ið að samningum um auglýsingabirtingu og önnur fjármálaatriði. Jón Magn-
ússon stud. jur. hefur verið ritstjórnarfulltrúi. Auglýsingastofan h/f — Gísli
B. Björnsson hefur ráðið útlitinu og unnið að uppsetningu efnisins. Samið
hefur verið við prentsmiðjuna Setberg um prentun ritsins.
Ástæða er til að víkja hér með fáum orðum að Lögfræðingafélaginu. Það
hefur lengstum lagt mesta rækt við útgáfumál og fræðafundi, árgjaid hefur
verið lágt og engum byrði, og stéttarleg átök hafa ekki verið mjög erfið, þó
að þau hafi átt sér stað. Lögfræðingafélagið á aðild að Bandalagi háskóla-
manna eða BHM. Þau samtök gera sig nú líkleg til að verða umsvifamikill
aðili að samningum um kaup og kjör ríkisstarfsmanna, og vonandi verður
þess ekki langt að bíða, að þau vinni að hagsmunamálum annarra háskóla-
manna með áhrifaríkum hætti. Fyrirsjáanlegt er, að bandalagið verður að
kosta miklu meiru til starfsemi sinnar en verið hefur og að það fé verður að
koma frá aðildarfélögunum. Jafnframt er Ijóst, að Lögfræðingafélagið verður
að efla starf sitt að hagsmunamálum meðlimanna verulega og að það mun
kosta fé. Af þessum sökum var ákveðið á síðasta aðalfundi félagsins að
hækka árgjaldið úr 800 í 1600 krónur. Þess er vænzt, að félagsmenn skilji
allir nauðsyn þessa. Er mjög brýnt, að sem allraflestir lögfræðingar séu í
félaginu, því að fámenn samtök eru ekki líkleg til átaka á neinu sviði, hvorki
í fræðum né kjarabaráttu. Hin nýju viðhorf kunna að gera frekari fjáröflunar-
aðgerðir óhjákvæmilegar, en það bíður síns tíma. Þó er rétt að geta þess,
að rætt hefur verið um að hafa gjöld þeirra félagsmanna, sem ekki njóta
góðs af kjarasamningum BHM, lægri en annarra. Mun það væntanlega verða
athugað, þegar árgjöld koma næst til endurskoðunar.
Þór Vilhjálmsson
2