Tímarit lögfræðinga - 01.03.1973, Blaðsíða 11

vegar athyglisvert, að skv. ákvæðum 35. gr. tskl. eru slík félög nú
skyld til að senda inn skýrslu um tekjur sínar og eignir jafnt og þeir,
sem skattskyldir eru, og sýnist ekki óeðlilegt, enda eru margir þessir
aðiljar stór fyrirtæki með fjölda starfsmanna. En þá er vert að at-
huga, hverjir það eru, sem skyldan til að uppfylla framtalsskylduna
hvílir á. 1 35. gr. tskl. segir: „Framtalsskyldan hvílir á hverjum ein-
staklingi, sameiginlega á hjónum, sem samvistum eru, á stjórn félags
eða stofnunar og þeim, er hefur á hendi fjárhald fyrir þann, sem ekki
er fjárráða, og einnig á skiptaráðendum og skiptaforstjórum dánar-
og þrotabúa, erfingjum, er skipta einkaskiptum, og maka, er situr í
óskiptu búi, svo og á hverjum þeim, sem veitir forstöðu verzlun, verk-
smiðju eða öðru atvinnufyrirtæki, ef eigandinn er eigi búsettur innan-
lands.“ Um þessa upptalningu er í sjálfu sér ekki mikið að segja, hún
skýrir sig sjálf. Þó er rétt að vekja sérstaka athygli á framtalsskyldu
stjórnar félags eða stofnunar. Ekki er í þessari upptalningu sérstaklega
getið framtalsskyldu foreldra barna innan sextán ára aldurs, en er
sjálfsagt óþarft, þegar í huga eru höfð ákvæðin um fjárhaldsmennina.
Skattframtalið.
Framtalið sjálft skal eftir lögunum vera skriflegt, þ. e. munnleg
framtalsskýrsla er ekki lögmæt, en ákveðið er, að skattstjóra eða um-
boðsmanni hans sé skylt að aðstoða þann, sem ófær er sjálfur að rita
framtalsskýrslu sína. Þarna mun ekki einungis vera átt við það, að
framteljandi sé óskrifandi yfir höfuð, heldur mun nægja vankunnátta
hans eða vantraust hans á sjálfum sér til verksins að öðru leyti. Fram-
talsaðstoðin breytir auðvitað engu um upplýsingarskyldu framteljanda
eða öðrum skyldum í sambandi við framtalið. Framtalsskýrslan á auk
þess að vera skrifleg, að vera í því formi, sem ríkisskattstj óri ákveður.
Ekki hafa lögin frekari ákvæði um þetta form. I 86. gr. rglg. er hins
vegar að finna nokkur ákvæði um framtalseyðublöð. Þar er að vísu
fjármálaráðherra skylt að láta gera framtalseyðublöð, en mér sýnist
óhætt að fara eftir ákvæðum reglugerðarinnar að breyttu breytanda,
enda mun embætti ríkisskattstjóra hafa annazt þennan þátt í umboði
ráðherrans um mörg ár. Um það, hvernig eyðublöðin skuli útbúin,
eru engin ákvæði, form þeirra virðist vera falið ríkisskattstjóra á vald,
en þó gefa ákvæði í 85. gr. reglg. nokkrar vísbendingar um það form,
sem hlýtur að verða á framtölum. 1 þessari grein er að finna ákvæði
um efnisinnihald framtals, og mundi sjálfsagt eyðublaðssemjandinn
vera bundinn af því að gera eyðublaðið þannig úr garði, að hægt sé að
5