Ægir - 01.02.1995, Blaðsíða 26

Þorskur
Útbreiðsla þorsks (14. mynd) er eins
og kunnugt er allt í kringum landið. í
fjölda, þar sem ungviði er stórt hlut-
fall, er magnið mest á uppeldisstöðv-
um þorskins fyrir Norðurlandi. Sláandi
er munur í magni og útbreiðslu fyrir
1989 og á árunum þar á eftir. Árgang-
arnir frá 1983 og 1984 voru stór hluti
stofnsins fyrir 1989, en eftir það kem-
ur greinilega fram hin lélega nýliðun
seinni ára. Við skoðun þessara mynda
verður að hafa í huga að veiðanleiki
þorsks í botnvörpu er mun minni á
suðursvæði en á norðursvæði.
Ýsa
Eins og sjá má á 15. mynd, og al-
kunna er, er ýsan algeng allt í kringum
landið en þó mest áberandi við suður-
ströndina. Sum ár er þó verulegt magn
(fjöldi) ýsu fyrir Norðurlandi. Þetta á
einkum við þegar stórir árgangar eru
að vaxa upp fyrir Norðurlandi og ýsa
yngri en tveggja til þriggja ára er meg-
inuppistaða stofnsins í fjölda.
Gullkarfi
Eins og sést á 16. mynd finnst gull-
karfi víða kringum landið. Langmest er
þó um hann V- og SV-lands, einkum á
dýpstu togstöðvum, og einnig talsvert
fyrir norðan land (einkum ungviöi). Ef
borin eru saman fyrstu ár rannsókna-
tímabilsins (1985-1989) við seinni
hluta tímabilsins kemur skýrt fram sú
hnignun sem orðið hefur á gullkarfa-
stofninum hin síðari ár, bæði hvað
varðar magn og útbreiðslu. Þetta á
einkum við á veiðisvæðum V- og SV-
lands.
Keila
Af meðfylgjandi útbreiöslumynd
(17. mynd) sést að keilu veröur vart
víðast hvar kringum landið bæði
djúpt og grunnt. Magnið er þó yfir-
leitt mjög lítið. Tiltöiulega mest virð-
ist þó vera af henni austan- og vestan-
lands en minna norðan- og sunnan-
lands. Það sem finnst af keilu N og
NA-lands mun og að mestu vera smá
ókynþroska keila sem lítt kemur í
venjuleg veiðarfæri.
Steinbítur
Mest er af steinbít á Vestfjarðamið-
um, eins og alþekkt er, einkum á
grunnslóð. Steinbítur veiðist lítt S- og
SV-lands í stofnmælingunni en reyt-
ingur er af honum á miðum N- og A-
lands en þar er aðallega um smærri
uppvaxandi steinbít aö ræða (18.
mynd).
Skarkoli
Mest fæst af skarkola á grunnslóð V-
lands og lítið við suðurströndina. Vit-
aö er þó að töluvert er af skarkola við
suðurströndina en staðsetning tog-
stöðva, sem upprunanlega var miðuð
við útbreiðslu þorsks, virðist ná illa til
skarkola á þessu svæði. Norðanlands
verður hans einnig vart, mest inn-
fjarða, í Eyjafirði, Skagafirði og
Húnaflóa (19. mynd).
Stofnvísitala
Reikna má vísitölu stofnstærðar á
marga vegu. Hér hefur verið notuð
svokölluð Gamma-Bernoulli-aðferð.
Þorskur
'ta
n
8 *Í
1 i
'5>
>
CVJ
1988
Ár
1990
1992
20. mynd. Stofnvísitölur þorsks, ýsu og gullkarfa í stofnmælingu botnfiska
1985-1994 (fjöldi fiska)
26 ÆGIR FEBRÚAR 1995