Árbók Háskóla Íslands - 01.01.1919, Qupperneq 13

11
f. 14. B. I. k. 1—2. Háskólaráðið telur laun ritara og
dyravarðar mikils til of lág og fer þvi fram á, að
þau verði hækkuð að sama skapi og hjer verður
lagt til um laun fastra kennara háskólans.
III. Samkvæmt tillögum læknadeildar, sem háskólaráðið er
sammála, er það lagt til, að kennurunum i lyfjafræði, líf-
eðlisfræði, augnsjúkdómum, háls- nef- og eyrnasjúkdóm-
um og tannlækningum verði greidd hæfileg sjerstök borg-
un fyrir kensluna, eða laun þeirra hækkuð. Sjerstaldega
vill háskólaráðið láta þess getið, að það telur mjög svo
ósanngjarnt, að endurgjaldslaus kensla i lyfjafræði hvili
hjer eltir sem hingað til á lækni holdsveikisspítalans,
Sæmundi prófessor Bjarnbjeðinssyni, eða embætti lians
sjerstaklega þar sem launakjör hans eru mjög ljeleg.
Háskólaráðið gerir ráð fyrir því, að kennarar þeir,
sem þessi liður, III., tekur til, muni snúa sjer til stjórn-
arinnar eða þingsins með ákveðnar uppbótarkröfur.
IV. Með skirskotun til brjefs háskólaráðs frá 25. apríl þ. á.
og greinargerðar með því brjefi (Arbók Háskóla íslands
1917—1918, bls. 57—66, sbr. bls. 10) leggur háskólaráðið
eindregið til, að laun fastra kennara háskólans verði
hækkuð svo sem rökstutt er, að nauðsynlegt sje í til-
vitnuðu skjali. Háskólaráðið árjettar hjer með það, sem
þar var sagt, að launin sjeu ásamt dýrtíðaruppbót eftir
núgildandi lögum alls kostar ólífvænleg og með öllu
óboðleg kennurum við æðstu mentaslofnun ríkisins. Há-
skólaráðið vill enn fremur vekja alhygli stjórnarinnar á
því, að athugandi væri, að laun starfsmanna ríkisins
væru goldin eftir ákveðinni verðlagsskrá á helstu nauð-
synjavörum.
V. Heimspekisdeildin leggur til, að 14. gr. B. I. c. 5—7. (Til
kennara i gotnesku og engilsaxnesku, til dr. Alexanders
Jóhannessonar til að halda fyrirlestra í þýskum fræðum
og þóknun til kennara í dönsku) haldist og hækki hlut-
fallslega sem laun fastra kennara, og felst háskólaráðið
á þá tillögu.