Búnaðarrit - 01.01.1900, Blaðsíða 64

64
tímabilinu, og eru vaxtakjör og afborgana væg. Á
komandi vori verða óefað nógir til að beiðast lánsins,
og stórbagalegt, ef það fæst þá ekki.
Eitt lagasmíði næsta þings verða vörumerkjalög.
Iíeppilegast væri, aðstjórnin legði slíktfrumv. fyrir. Slík
lög geta töluvert girt fyrir það, að óorð komistásmjör-
ið íslenzka á Englandi, sem mjög hætt er við eptir is
lenzkri verzlunar-reynslu. Allt það smjör, scm gjört er
af kennaranum danska og af nemendum hans, og með
þoiin kröfum, er hann setur, yrði flutt á markaðinn und-
ir sínu cigin merki.
í sömu átt og nefndar fjárveitingar eru lögin um
verðlaun fyrir útjlutt smjör, og nema verðlaunin jafn-
miklu og söluverðið fer yíir 75 aura á dönsku pundi,
en frá seljanda, hvort sem hann er einn maður eða fjc-
lag, verða að vcra flutt 300 pd. minnst í einu. Betri
uppörvun varð eigi komið með til að vanda smjörgjörð-
ina, því að náist 90 aura verð á pundinu, sem eigi er
nein fjarstæða, geta verðlaunin numið miklu.
Töluverð viðleitni er þannig gjörð, til að knýja
fram smjörverzlun til Englands, en að sama skapi eykst
eyðslan á margaríni í landinu. Hingað til hafa þurra-
búðarmenn við sjóinn mest neytt þess, en að því dreg-
ur, að sveitaheimilin, og það einmitt á beztu smjör-
gjörðarsvæðunum, neyta þess cngu minna. Það er leitt
til þess að vita, ef slíkt feitiland sem ísland þarf enn
um mörg ár að kaupa smjörlíki, svo að skiptir fleirum
hundruðum þúsundum punda á ári, því að þess verður
eigi langt að bíða, lánist smjörsalan til Englands. Hla
situr á oss mörlanda-nafnið, er frændur vorir í Noregi
gáfu oss forðum daga, cf vjer látum til langframa aðr-
ar þjóðir bræða í oss viðmetið. Slíkt mun og hafa
vakað fyrir landbúnaðarncfndinni, er hún kom með þá