Hugur - 01.01.1989, Side 19

Hugur - 01.01.1989, Side 19
HUGUR ÞORSTEINN GYLFASON kerfisins.25 Hjá Wittgenstein voru allar sannar setningar sannanlegar með sama einfalda ósegjanlega hætti. Og hér mætti tína miklu fleira til. En hvað sem olli byrjaði Wittgenstein upp á nýtt árið 1929. Framan af er viðfangsefnið merking setningar alveg eins og það var, en nú fer hann að hugsa um efnið í ljósi hversdags- legrar orðanotkunar einstakra orða. Þess vegna er í Rannsókn- um um heimspeki töluvert mál um merkingu orðsins „leikur“ og ennþá meira mál um merkingu orðsins „sársauki“.26 í þessari merkingargreiningu Wittgensteins var eiginlega fólgin ný aðferð til að fást við heimspekileg viðfangsefni af hvaða tæi sem vera skal, og hún hefur haft margvísleg áhrif eftir hans dag. En þetta var bara byrjunin. A endanum var Wittgenstein að glíma við tvær af rótgrónustu ráðgátum heimspekinnar á síðari öldum sem hann hafði báðar leitt hjá sér að mestu í Ritgerðinni: gátuna um samband sálar og líkama og gátuna um frelsi viljans. Þær tengdust upphaflegu viðfangsefni hans - merkingu mannlegs máls - þannig að hann þóttist sjá að hann gæti ekki gert almennilega grein fyrir merkingu nema með því að gera jafnframt grein fyrir hlutum eins og skilningi og þar með hugsun, og líka fyrir ætlun og þar með vilja. Úr þessu varð langsamlega frumlegasta glíma við gáturnar um sjálfstæði sálarinnar og frelsi viljans sem til er í sögu heim- spekinnar á nýöld, allt frá döguin Descartes sem bjó þessa heimspeki til og gerði þessi tvö vandamál að hornsteinum hennar. Frumleikinn á sér þá skýringu á parti að Wittgenstein las næstum því enga aðra heimspeki um dagana en þá sem hann skrifaði sjálfur. Hann las hana ekki einu sinni í skóla, því að hann var verkfræðingur að mennt eins og fram er komið. En gáum að því að það er ekki allt fengið með frumleika. Þó að nóg sé af honum er eftir að vita hvort hugmyndir hins frum- lega manns eru sannar eða ósannar, röksemdafærslurnar gild- ar eða ógildar, spurningamar sem hann spyr merkilegar eða ómerkilegar, sjónanniðin frjó eða ófrjó. 25 Sjá um þetta efni bók Hofstadters Gödel, Escher, Dach: An Eternal Golden Braid. 26 Ludwig Wittgenstein: Philosophical Investigations §§66-75 og §§242- 309. 17
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112

x

Hugur

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Hugur
https://timarit.is/publication/603

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.