Búnaðarrit - 01.01.1915, Qupperneq 18

12
BÚNAÐARRIT
Eggja- Þá hefi eg nokkuð minst á orsakir þær,
fjöldi. er verða til þess, að fúl egg myndast í
vörpum; og væri hægt að nema á braut
nokkrar þeirra, væri mikið unnið í æðaræktar-áttina.
Eg er gagnstæðrar skoðunar þeim, sem halda því
fram, að eggjafjöldinn sjálfur sé aðalorsökin til „dauðu“
eggjanna. Ýmislegt, sem þegar er fram tekið, bendir
til þess, að svo sé, sem eg hygg vera. Eitt, sem bendir
til hins sama, er það, að þegar æðir verpa úti um víða-
vanginn og sitja á í algerðu næði, þá mun sjaldan vilja
til, að eggin verði fúl, og þegar svo verður, mun það
stafa af vansköpun eggjanna frá móðurlífi.
í mínu varpi hafa æðir ungað út 11 eggjum í sama
hreiðri, og veit eg þó ekki til, að ytri skilyrði þeirra
hafi á nokkurn hátt verið frábrugðin hinna æðanna.
Bendir þetta í sömu áttina. Þegar náttúran er
sjálfráð, mun hún oftast sjá um sig og börn sín á þann
hátt, að hún ætlar þeim ekki að inna meira verk af
höndum, en þau eru fær um að framkvæma. Það geta
að vísu komið fyrir atvik, er vaida því, að þetta fer út
um þúfúr; en þá mun búskapurinn ekki vera heilbrigður.
Engarnir. Jafnvel þó það komi ekki beinlínis við
fúlu eggjunum,þá ætla eg ofurlítið að minn-
ast á ungana, þegar þeir í sannleika eru orðnir að lif-
andi skepnum.
Þegar ungarnir koma úr eggjunum, eru þeir veik-
burða og veimiltítulegir; eru þeir blautir og fiðurlausir
á pörtum; eða svo virðist vera; út úr hverjum fjöður-
broddi stendur ofurlítill gráhvítur broddur; þessir broddar
hverfa fljótt, eða hér um bil jafnskjótt og þeir þorna.
í*egar þeir eru orðnir þurrir, verða þeir um leið bústnir
og barlegir. Aldrei hefi eg orðið þess var, að æðarungi
nærðist á nokkurri utan að komandi fæðu, frá því að
hann skreppur út úr egginu, þangað til hann kemst út
á vatnið. Hann hefir veganesti úr egginu, og mun það