Búnaðarrit - 01.01.1915, Blaðsíða 33

BÚNAÐARRIT
27
e. Flutt úr Ijá í þýfðum móum á slétta bakka;
var unnið að því á þann hátt, að 5 til ö manns rökuðu,
•en sá sem fór með tók heyið jafnóðum saxað úr hrönn-
inni venjulega með öðrum, og flutti um 100 faðma eftir
kargaþýfðum móum, kastaði einn af og hafði vel undan.
Það sem flutt var á þennan hátt var um 200 hestar af
þurru heyi.
f. Sleðinn hafður fyrir ýtu og hliðin látin ganga
að heyinu og tveim hestum beitt fyrir, og annar þeirra
kræktur frá þegar losað var.
Sleðinn reyndist svo stöðugur, að ekki þurfti að
liggja á honum, sem venja er þó með ýtur.
Þegar flutningur þessi á þurra heyinu er borinn
saman við það, sem vanalega gerist við bindingu, þá er
þetta sjálfsagt helmings sparnaður á vinnu, þar sem
sleðanum verður komið við.
Þar sem hægt er að komast af með það, að flytja
stuttan veg, er ekki hægt að bera saman flutning á
sleða og votaband; munurinn er svo mikill. Á móum
þeim, sem eg flutti af í sumar, hefir vanalega verið
þurkað, en eg álít, að það hafi borgað sig fjórum sinn-
um að flytja af þeim á sleðanum þannig:
á aðvinslunni einni,
á sætingunni einni,
á bindingunni einni,
á betri heyverkun.
II. Vagna-aJcstur og sleða-aJcstur.
Þegar talað er um tvo hluti, sem ætlaðir eru til
líkrar notkunar, verður fyrst fyrir að sýna fram á kosti
þá, sem hvor þeirra hefir íram yfir annan, og vil eg nú
fylgja þeirri reglu.
Kostir heysleða fram yfir vagn eru:
a. Sleðinn er lægri og hefir stærra yfirborð, svo
að miklum mun er hægara að hlaða á hann.