Dvöl - 01.07.1937, Síða 3

7.-8. hcfti Reykjavík, júlí—ágúst 1937 5. árg.
Spámaðurinn
Eftir W. W. Jacobs
[William Wymark Jacobs (f. 1863)
er meðal þekklustu kímni-rithöfunda
brezku þjóðarinnar, en eins og allir
vita, skipar hin brezka kímni hvorki
litið né óvirðulegt sæti í þarlendum
bókmenntum. Bretum er ákaflega tamt
að klæða hugsanir sínar — jafn-
vel hinar alvarlegustu hugsanir — í
búning kímninnar, enda þótt hún sé
stundum, áður en varir, orðin að is-
köldu, miskunnarlausu háði, eins og
t. d. hjá G. B. Shaw.
W. W. Jacobs lætur sérlega vel
að segja kostulegar sögur af sjó-
mönnum og æfintýrum þeirra, og er
þá „næturvörðurinn" oft sá, sem sög-
una segir. Eftirfarandi smásaga er ein-
mitt af þessu tagi. Þ ý ð . ]
„Ég er ekki trúaður á drauma,“
sagði næturvörðurinn. „Það er í
eina skiptið, sem draumar mínir
hafa nálgazt það að rætast, þegar
mig dreymdi, að ég ætti að verða
vellríkur, en daginn eftir fann ég 25-
eyring á götunni. Og að því slepptu
veit ég ekki um nema einn ein-
asta draum, sem hefir komið fram
(hélt hann áfram) og þann draum
dreymdi kokk á seglskipi, sem ég
einu sinni var á, og hét Southern
Belle. Þetta var spikfeitur durgur,
með slapandi kinnar, og einstakur
fáráðlingur, en þóttist hafa hlotið
meiri menntun en hinir sjóararnir
og lét það óspart á sér skilja. Einu
sinni, þegar við vorum á heimleið
frá Sydney, settist hann allt í einu
upp í bælinu um miðja nótt og hló
svo hátt og lengi, að við vöknuðum
allir úr fasta svefni.