Melkorka - 01.12.1944, Side 33

CAMILLA COLLETT
Ejtir Theresiu Euðmundsson
Det lá i hyen Toronto,
bortgjemt, en gammel fane.
Hundrede ár hadde gulnet
dens barnetroskyldige dulc;
men slilc som pressete blomster
bœrer et gjenskjœr af váren
lyste det blekt av den timen
da fanen ble tatt i bruk.
(Nordahl Grieg: Friheten)
Kanadamaöur nokkur flutti fána þenna vestur
um haf. Hann hafði hlotið fánann í arf eftir
fósturforeldra sína, sem voru norsk. Árið 1940,
þá er norski flugskólinn í Toronto var stofnað-
ur, gaf Kanadamaðurinn skólanum fánann. Varð-
veittu flugnemarnir hann sem helgan dóm. Hann
var borinn í fylkingarbrjósti hinnar fyrstu skrúð-
göngu Norðmanna 17. maí. Þó var það ekki af
þessum sökum, að frelsisskáldið Nordahl Grieg
orti um hann hið fagra kvæði sitt. Með þau í
huga, er fánann gerðu, varð hann skáldinu tákn-
mynd frelsisins, sem hin norska þjóð nú berst fyr-
ir. Það voru börn Wergelands, prófasts á Eiðs-
velli. Camilla, þá 12 ára, saumaði fánann, en
Henrik, 17 ára gamall stúdent, málaði ljón á
hann.
Á næsta ári,
-—- da maidagens liegg skal stá hvit,
og blomsten og elven og stjernen
Ráðunautarnir verða því að hafa meiri sérfræði-
lega, almenna, og félagslega menntun en um-
ferðakennarar, því að þeir eiga að verða sérfræð-
ingar sambandsins í þeim málum, er það hefur
á stefnuskrá sinni. Núna fyrst um sinn verður þó
ekki svo greinilega skilið á milli, en ég vildi taka
þetta fram, svo að menn geri sér ljósan muninn
á þessum tveimur störfum.
er rene, som dugget av tárer, —
fordi at en gammel fane
ble brakt tilbake dit —
mun hinn gamli fáni eiga 120 ára afmæli. Þá eru
100 ár liðin frá andláti Henriks Wergelands,
skáldsins sem síðan hefur lifað í huga norsku
þjóðarinnar sem merkisberi frelsisins. Þá eru og
liðin 50 ára frá dauða systur hans, fyrstu skáld-
konu hins frjálsa Noregs.
Nicolai Wergeland, prófastur, var einn af merk-
ustu mönnum Noregs þá er lýðfrelsi var komið
á þar í landi. Hann var frumkvöðull að stofnun
háskólans í Osló og einn af atkvæðamestu mönn-
um hins glæsilega þjóðfundar á Eiðsvelli 1814.
Um skapgerð líktist Camilla föður sínum. Hún
hafði erft íhyglisgáfu hans, kjark hans og harð-
fylgi í baráttu fyrir hugðarmálum og einnig við-
kvæma lund og hneigð til hugarangurs.
Camilla Wergeland ólst að mestu upp á hinu
kyrrláta prestssetri á Eiðsvelli, — „þar sem frelsi
Noregs fæddist“. Wergeland prófastur var hreyk-
inn af gáfum hennar og sá um að hún hlyti þá
menntun, sem beztur var kostur á, þá er miðað
er við skólagöngu stúlkna á þessum tímum. En
vafalaust hefur hún orðið fyrir afdrifaríkustum
mennlunaráhrifum frá föður sínum og hræðrum
og vinum þeirra. Þau kynni hafa orðið Camillu
betra vegarnesti en nokkur skólaganga. í æsku
dáðist hún mjög að elzta hróður sínum, Henrik.
Hann varð ef lil vill fyrst stórskáld í æskudraum-
um systur sinnar. — Sjálf þráði Camilla heitt að
verða leikkona. Idefði hún fæðzt nokkrum ára-
tugum síðar, er mjög sennilegt, að hún hefði
skipað öndvegissess á sviði norskrar leiklistar.
„Orðrómurinn um fegurð hennar sveif eins og
gullroðið ský um nafn hennar,“ söngrödd hafði
hún ágæta, og hún virðist hafa haft sérstaka
hæfileika til þess að túlka tilfinningar í tali
og söng. Og allt hennar líf her vitni um næman
MELKORKA
63