Melkorka - 01.05.1947, Page 17

um, lýðræði, sem tryggir þjóðunum frelsi
og mannkyninu frið.
Norski þingmaðurinn Kirsten Hansteen,
fyrrverandi ráðherra, sagði í ræðu sinni um
Alþjóðasamband lýðræðissinnaðra kvenna,
sem stofnað var í París 1945: „Stríðsæsinga-
mennirnir eru strax farnir að tala um 3ja
heimsófriðinn, áður en sárin eru byrjuð að
gróa. — Samvinna lýðræðisaflanna í hverju
landi er eina vörnin. Konurnar geta ekki
setið hjá. Við verðum að lialda áfram bar-
áttunni fyrir bróðurkærleika, friði og
frelsi.“
Hún benti einnig á það, hvaða hætta staf-
aði af því, að fasistaríkið á Spáni fengi að
vera óáreitt í skjóli afturhaldsaflanna í
heiminum og ógna friðnum með tilveru
sinni og kúgun.
Sænski þingmaðurinn Gerda Linderot
benti líka á það í sinni ræðu, „Konurnar,
lýðræðið og friðurinn", að baráttan fyrir
lýðræðinu væri um leið barátta fyrir friðn-
um, aukin réttindi til handa konum væri
aukið lýðræði og þar með efling friðarins.
Laun eftir hæfni, ekki eftir kynium
Þetta var aðalkjörorð fundarins í Stokk-
hólmi.
Á kreppuárunum var á Norðurlöndum
líkt og hér amazt við konum í atvinnu, ut-
an heimilanna.
Nú horfir þetta öðruvísi við. Til þess að
uppbyggingar- og framfaraáform Norð-
manna nái fram að ganga, verður að auka
stórkostlega vinnuafköstin, frá því sem þau
eru nú.
Aukið vinnuafl verður livergi hægt að
taka, nema hjá kvenfólkinu, sem áður var
skyldað til þess að vera á heimilinu.
í Svíþjóð er líka mikil eftirspurn eftir
vinnuafli. Ef áætlanir Svía um aukna frarn-
leiðslu og bætta afkomu eiga að verða raun-
veruleiki, þá verða konur í tugum þúsunda
að vinna að framleiðslustörfum.
Báðir jiessir fundir ræddu öll áhugamál
kvenna ýtarlega og samjrykktu ályktanir,
senr svo voru lagðar fvrir ríkisstjórnir og
verkalýðsfélagasambandið.
Samþykktir Oslófundarins
í Osló fór nefnd kvenna á fund forsætis-
ráðherrans með jressar samjrykktir:
„Landsfundur kvenna, haldinn 8. og 9.
marz þ. á. að tilhlutun norska Kommúnista-
flokksins, hefur fjallað um jafnréttisstöðu
konunnar í þjóðfélaginu. Fundurinn hefur
komizt að þeirri niðurstöðu, að konur hafi
ekki í reynd fengið borgararétt. Vanmáttur
þjóðfélagsins til Jress að vernda konuna sem
móður, þrælkun hennar við heimilisstörfin,
vegna vöntunar á tækni, undirgefnisafstaða
hennar í atvinnulífinu og gamlar úreltar
hugmyndir hindra konuna í því að neyta
Jreirra borgararéttinda, sem hún Jró hefur
hlotið að nafninu til. Þar eð ekki er hægt að
tala um lýðræði í Noregi, þegar konum,
sem er helmingur íbúanna, er bægt frá hin-
um lýðræðislegu borgararéttindum, bein-
um við Jrví til Stórþings og stjórnar að hefj-
ast strax handa um eftirfarandi:
1) Sett séu lög, sem tryggja konuna sem
móður og skyldar þjóðfélagið til að koma á
fót þeim stofnunum, sem létta mæðrunum
störf sín við barnaumönnun og uppeldi.
2) Heimilisstörf séu auðvelduð með ný-
tízku íbúðum, ljósi, vatni og tæknilegum
hjálparvélum, sem létta heimilisstörfin.
3) Konum séu veitt sömu réttindi sem
körlum í atvinnulífinu. Samþykkt fundarins
lrá 1946 um framkvæmd kröfunnar „sömu
laun fyrir sömu vinnu“ verði hið bráðasta
lögfest.
4) Ríkisstjórnin verður að reka pólitík,
sem miðar að því að skapa öryggi og jafn-
vægi og bæta afkomu þjóðarinnar bæði efna-
lega og menningarlega. Skal fjár aflað til
Jress með skattlagningu stórgróðans.
5) Skattalöggjöfin verður að breytast
þannig, að byrðarnar komi á })á efnuðustu í
þjóðfélaginu. Giftar konur, sem hafa einka-
tekjur, skattleggist sérstaklega og óháð tekj-
um mannsins.
MELKORKA
13