Melkorka - 01.05.1947, Síða 18

Álit vort er, að þessar framkvæmdir til að
veita konunni jafnréttisstöðu í þjóðfélaginu,
liafi úrslitaþýðingu, ekki aðeins fyrir kon-
urnar, heldur fyrir allt samfélagið, þar sem
með því eru hæfileikar og kraftar konunnar
leysiir til hagsbóta fyrir endurreisn allrar
þjóðarinnar."
Ráðherrann upplýsti, að stjórnin hefði
skipað nefnd til þess að athuga, hvernig ætti
að fá konurnar út í atvinnulífið, þeirri
nefnd myndu fengnar þessar tillögur.
Konurnar bentu þá á, að sú nefnd myndi
ekki ná árangri, nema að gengið væri fyrst
að hinni sjálfsögðu kröfu kvenna um sömu
laun fyrir sömu vinnu.
Samþykktir fundarins í Stokkhólmi
Ályktun sú, sem gerð var á fundinum í
Stokkhé>lmi, er ol löng til þess að birta hér
og tel ég því aðeins upp hér aðalatriði
hennar.
1. Samþykktir i uppeldismálum voru
lagðar jyrir menntamálaráðherrann:
Skólarnir verða að hafa náið samstarf við
heimilin, með reglubundnum foreldrafund-
unt og foreldraráðum. Kennararnir komi á
heimilin og séu ráðunautar foreldranna.
Skólarnir fræði börnin, jafnt drengi sem
stúlkur um heimilismenningu, hreinlæti,
matreiðslu o. fl. I efstu bekkjum skólanna
séu unglingar fræddir um kynferðismál á
viðeigandi hátt. Eftirlit sé betra með barna-
bókum, blöðum og bíómyndum, og að út-
varpið sé notað meira til uppfræðsíu barna
og unglinga.
Ráðherrann lýsti sig samþykkan þessum
ályktunum í öllum aðalatriðum og lofaði
að taka tillögurnar til greina.
2. Sampykktir i sjúkra- og trygginga-
málum.
Fundurinn setur fram kröfu um fæðingar-
stofnanir. Eins og er, séu þær fæðingarstofn-
anir algjörlega ófullnægjandi, sem til eru,
og sé slæmt húsnæði verkafólksins ásamí
ófullnægjandi sjúkrahúsum og fæðinga-
stofnunum orsök þess, hve mjög líf mæðra
og barna lari enn forgörðum.
Ennfrémur bendir fundurinn á, að
ntargra ára vöntnn á nægu starfsfólki við
sjúkrahús og barnaheimili sé fyrst og fremst
því að kenna, live lágt þessi störf eru laun-
uð. Fundurinn vænti þess, að ríkisstjórnin
gerði róttækar ráðstafanir til þess að bæta úr
því ófremdarástandi, sem ríkti í þessum
málum. Fundurinn vænti Jress, að samþykkt
væru lög, er tryggðu afkomu inæðra og
barna.
3. Samþykktir um aðstöðu konunnar i
atvinnulífinu.
Samþykktir um þetta efni voru lagðar
fyrir formann Landssambands verkalýðsfé-
laganna, Ágúst Lindberg.
„Eins og verkalýðssamtökin í landi voru
eru sterk, er ósanngjarnt að atvinnuval og
laun sknli fara eftir því, hvors kyns verka-
maðurinn er. Af sömu ástæðum er óþarfi að
láta það viðgangast, að konur fái lægri laun
fyrir sömu vinnu og karlar, þegar á )>að er
litið, að verkalýðsfélögin hafa verið einhuga
í 40 ár um kröfuna: sömu laun fyrir sömu
vinnu.
Fundurinn ályktar, að nti sé tímabært að
framfylgja jjessari kröfu í verkalýðsfélögum.
Fundurinn álítur ennfremur, að ])etta sé nú
aðkallandi, þar eð tilfinnanlegur skortur sé
á vinnufólki, en liann yrði leystur, ef konur
l’engju sömu laun og karlar.“
Formaður landssambandsins lýsti sig sam-
Jjykkan Jiessum kröfum kvennanna. Hann
upplýsti, að í mjög náinni framtíð byggist
hann við, að teknir yrðu npp sanmingar við
félög atvinnurekenda nm laun kvenna. Auk
Jiess ætti að skipa nefnd innan sambandsins
til Jiess að auka þátttöku kvenna í atvinnu-
lífinu.
Ég hef hér aðeins sagt frá þeim sam-
Jjykktum, sem mér virtust mestu máli
skipta.
Mörgum kann að Jjykja ég óþarflega
14
MELKORKA