Melkorka - 01.05.1947, Blaðsíða 21

ylirleitt frámunalega ókurteist, og það á
varla nokkurt tíma svo mikla þekkingu á
vörunni, að það geti leiðbeint kaupandan-
um. Það er aftur á móti mjög algengt heima.
íslenzk börn eru uppivöðslusamari en
sænsk, en gamla fólkið er hér ákaflega við-
mótsþýtt og elskuiegt. Ég býst við, að marg-
ir uppeldisfræðingar okkar myndu telja ís-
land fyrirmyndarland, vegna þess hve börn-
in eru frjáls liér, en ég held þau gætu verið
alveg jafn hamingjusöm, þó að þau væru
betur vanin. Eitt finnst mér áberandi: Þótt
maður mæti oft ókurteisi og nærri því ó-
vild í búðunum, þá kemur það aftur aldrei
fyrir, að manni sé svarað öðruvísi en vin-
gjarnlega, ef fólk er spurt um eitthvað á
götu eða jafnvel þótt farið sé inn í hús til
að spyrja- til vegar.
Stundum verð ég steinliissa á alls konar
slóðaskap og skeytingarleysi hér, en þegar
öllu er á botninn hvolft held ég, að þetta
,,það er alveg sama:‘ sé stór kostur, því að
þessu fylgir einltver sérstök tegund af víð-
sýni og rólyndi, sem gerir allan lífsbrag hér
notalegan.
Við erum meira gefin fyrir að komast í
uppnám, stundum yi'ir smámunum. Ég held
t-. d., að sænskar húsmæður myndu taka sig
til og lumbra á þingmönnunum, ef þeim
dytti önnur eins heimska í hug og að banna
að selja pressuger. Ég sakna pressugersins
mikið.
Ur því við erum farnar að tala um mat,
hvers vegna er ekki hægt að kaupa nýtt kjöt,
nema fyrst á haustin? Mér finnst frosna
kjötið ekki gott, en það er bót í máli
livað hægt er að fá hér góðan fisk.
— Á sunnnn sviðum eru íslendingar
undarlega nægjusamir og þolinmóðir. Stræt-
isvagnarnir hjá ykkur erti víst ekki ætlaðir
nema fyrir fatlað fólk, að minnsta kosti eru
allir aðrir fljótari að komast gangandi á
áfangastaðinn. Þolinmæðin er undraverð.
Einu sinni kom ég á strætisvagnabiðstöð, þar
sem gömul hjón höfðu beðið í 20 mínútur.
Þau voru orðin blá af kulda. Þegar upp í
vagninn kom, sagði konan: — Hvað þeir
eru nú góðir þessir strætisvagnar! Maður
getur staðið uppréttur í jDeim. — Já, það eru
þeir nú, greyin, sagði gamli xnaðurinn.
— Nú er Hekla farin að gjósa. Hvernig
kanntu við náttúruna?
— Ég er stórhrifin af landinu. Fegurð
himinsins er síbreytileg. Oendanleg til-
brigði á daginn og norðurljós á kvöldin.
Veðrið hefur víst líka verið óvenju gott síðan
ég kom. F.f ég mætti ráða, vildi ég helzt aka
um hér í bíl og sitja þess á milli í sænsku
skógarrjóðri. Fegurð íslands er allt öðru-
vísi en fegurð Svíþjóðar. Sænskrar sumar-
fegurðar nýtur maður í meiri nálægð, með
öUum líkama sínum. íslenzka náttúru
skynjar maður með auga og lieila og nýtur
hennar einhvern veginn á andlegri og göf-
ugri hátt.
R. K.
MELKORKA
TÍMARIT KVENNA
kemur út fyrst. um sinn tvisvar á ári.
Árgjald 10 krónur.
Afgreiðsla Skólavörðustíg 19 (niðri)
Simar21S4 og5199.
MELKORKA
17