Melkorka - 01.05.1947, Blaðsíða 19

Er íslenzka konan 50 árum á eftir tímanum?
Viðtal við Irigu Þórarinsson
Vinkona mín, Inga Þórarinsson, var búin
að iofa að skrifa grein fyrir Melkorku.
Greinin átti að fjalla um það, hvernig henni
kæmi ísland og íslenzkar konur fyrir sjónir.
Inga liafði oft fundið hitt og þetta að ýmsu
hér og ég bjóst því við mjög skorinyrtri
grein. En viti menn. Viku fyrir skiladaginn
Iiringdi hún og sagði:
— Nú get ég ekki gagni'ýnt ykkur lengur,
því að nú er ég farin að skilja orsakir alls.
En komdu og spjallaðu við mig í stáðinn.
Ég fór og drakk hjá henni kafli á dúk
með villiblómum, sem vaxa um alla Svíþjóð
frá Skáni til Norðlands. Bollarnir voru
djúpbláir, en báru þó ofurlítinn rósarblæ,
og Iivert sem litið var í stofunni ríkti full-
komin samsetning lita.
Svíar eru heimsfrægir fyrir falleg og ein-
föld nýtízku húsgögn, og þeim skjátlast
sjaldan í litasamsetningum. Frú Ingu er
margorð um þessa kvennafundi, en við þá
vil ég segja:
Við þurfum að horfast í augu við þessi
sömu verkefni hér heima. Til þess að bæta
afkomu almennings og tryggja atvinnu í
landinu verðum við að lialda áfram að koma
upp nýtízku atvinnutækjum og iðjuverum.
þetta heimtar aukið vinnuafl. Þess verður
því ekki langt að bíða, að íslenzkar konur
verði að taka meiri þátt í atvinnulífinu en
nú þekkist.
Sigrar kynsystra okkar á Norðurlöndum
í baráttunni fyrir jafnrétti kvenna til at-
vinnu, menntunar og launa verða áreiðan-
lega h'ka okkur í hag hér úti á íslandi.
MELKORKA
þessi tilfinning hins menntaða Svía fyrir lit-
um, formi og efni í blóð borin.
— Mér fannst allt hryllilega gvátt og til-
breytingarlaust, þegar ég kom hingað fyrst,
en það var líka í nóvember. Mér brá mikið
við að koma hér á veitingastaðina. Þar var
enginn fallegur hlutur til þess að hvíla aug-
unvið. Heima getur maður hér um bil alltaf
fundið eitthvað, fallega mynd, styttu, glugga-
tjald, vafningsjurt eða vel lagaða 11 ve 1 f-
ingu. Hér voru dúkarnir á borðunum al-
settir götum og blómunum skeytingarlevsis-
lega troðið niður í vasana, og sarnt eru af-
skornu blómin ykkar svo yndislega safarík
og kraftmikil. Mér finnst jtan standa lengur
en Jieima. Ég dáist að görðunum og því,
live konurnar leggja mikla alúð við þá. Þar
kemur smekkur þeirra fram.
— Ég verð að segja, heldur Inga áfrarn,
að ég undraðist það fyrst, hversu skrautle
klæði kvennanna voru. Já, það var ekki alve
laust við, að ég væri hneyksluð, og mér
sýndust ungu stúlkurnar frarn úr liófi málað-
ar, en ég komst fljótt að þeirri niðurstöðu,
að þetta væri kostur. Umhverfið hér í
15
'CD bC