Valsblaðið - 01.05.2006, Qupperneq 70

Eftir Margréti Ivarsdóttur
v%. v'yxrltji,, * 4 \ " JkJí v X * # í "VvVt \\ i , \ » V /* • A
HfctV/ f Wv y
Hvað er félagið? Hvað er Knattspymu-
félagið Valur? Er það eingöngu nafnið?
Hvað dettur okkur í hug þegar við nefn-
um orðið VALUR? Þetta er eflaust mis-
jafnt eftir því hver á í hlut. Hvað er mik-
ilvægast í svona félagi? Er það nafnið,
aðstaðan, húsnæðið, iðkendurnir, þjálf-
ararnir, stjórnunin, stjórnin eða kannski
foreldrarnir? Ja, lítil væri iðkunin og
keppnin ef ekki væru iðkendurnir. Leik-
menn sem æfa og spila með flokkunum,
allt frá 8. flokki upp í meistaraflokk,
kvenna og karla. Hvar hefst þetta allt?
Dæmi eru um iðkendur í knattspyrnunni,
allt niður í 4-5 ára. Hver skyldi nú sjá um
það og að koma þeim á æfingar?
Grasrótarstanf foreldra
Þáttur foreldra er að mörgu leyti fal-
inn, en afskaplega nauðsynlegur. Hann
er sannkallað grasrótarstarf. Sumir for-
eidrar kjósa að starfa í foreldraráðum,
fara sem fararstjórar á mót, vinna jafnvel
sem liðsstjórar eða aðstoðarfólk þjálf-
ara á mótum og sjá reyndar stundum um
allan undirbúning móta, fyrir utan þjálf-
un iðkendanna. Víst er að ekki væri utan-
umhald margra móta eins gott og raun
ber vitni, ef ekki kæmi til óeigingjörn
sjálfboðavinna foreldra. Aðrir foreldra
vinna „í kyrrþey" ef svo má segja. Það
eru foreldrarnir sem vakna til dæmis
eldsnemma á sunnudagsmorgnum og
keyra börnin sín á æfingar niður í Val.
Keyra þau á hverja æfinguna og keppn-
ina á fætur annarri; í Egilshöll, út í KR,
í Reykjaneshöllina, til Vestmannaeyja og
Akureyrar, á Akranes og eyða þar oftar
en ekki hálfu og heilu helgunum. Þeir
mæta með aukafötin og nestið, reima,
girða og snýta. Þeir hvetja og hrósa og
hugga þegar illa gengur. Aðrir foreldrar
hafa árvisst ekið með frosna rækjupoka
um heilu og hálfu hverfin, fyrir jól og
páska, allt í sjálfboðavinnu, og allt fyrir
félag bamanna sinna.
Mikil vinna að sinna
(oreidahlutverki í íþróttafélagi
Að vera foreldri iðkanda er í raun mikil
vinna. En er þetta ekki allt gert í þágu
barnanna? Vissulega, en ekki síður fyrir
félagið. Flestum foreldrum þykir vonandi
vænt um Val, félag barnanna og verða
sjálfir Valsarar, ef þeir voru það ekki
fyrir. Foreldrar gegna mikilvægu en oft
vanþakklátu sjálfboðaliða- og forvarn-
arstarfi. Félagið á að styðja við bakið á
foreldrum eins og foreldrar styðja við
bakið á Val. Það ætti til dæmis að verð-
launa foreldra, eins og stjómarfólk og
starfsfólk félagsins. Það eru allir hlekkir
í sömu keðjunni, allir sem taldir em upp
hér að ofan. Félagið getur ekki starfað ef
einn hlekk vantar. Saman myndum við
sterkt félag. ÁFRAM VALUR!
Höfundur hefur árum saman átt börn í
yngri flokkum Vals og setið íforeldra-
ráðum, unglingaráði og stjórn knatt-
spyrnudeildar
70
Valsblaðið 2006