Heilbrigðismál - 01.06.1977, Side 3

Á forsíðu er stílfærð mynd af
staðsetniiiKii leitarstöðva
Krabbaineinsféla^sins. Sjá bls. 7.
Teikn. J. R.
LEGHÁLSKRABBAMEIN
5
SAKKARÍN
9
BARN Á SJÚKRAHÚSI
II
VERNDUN HEILSUNNAR
15
NÝ TÖFLÚGLÖS
17
FRÁ AÐALFUNDI K. í.
18
FÓSTUREYÐINGAR
21
UNGA FÓLKIÐ ÁLYKTAR
25
LEITAÐ SVARA
27
mislingabólusetning
29
TÓBAKSFRÆÐSLAN
31
UM HÁVAÐA OG KVEF
33
2. tbl. 25. árg.
Apríl-júní 1977.
122. hefti frá upphafi.
Samhjálp sjúklinga
I Fréttabréfi um heilbrigðismál var á síðasta ári fjallað nokkuð
um hlutverk áhugamannafélaga í heilbrigðiskerfinu. Þar hafa
meðal annarra Matthías Bjarnason heilbrigðisráðherra og dr. Jón
Sigurðsson, fyrrverandi borgarlæknir í Reykjavík, rakið starfsemi
slíkra félaga og þýðingu þeirra og lagt sérstaka áherslu á starfsemi
krabbameinsfélaganna. Hefur þar komið fram að krabbameins-
félögin hafa unnið mjög vel metið starf að krabbameinsleit og alls
konar hjálp við lækningu, útvegun tækja bæði til meðferðar og
greiningar á krabbameinum, en einnig að vísindarannsóknum og
skráningu á krabbameinum meðal þjóðarinnar. Ennfremur hafa
félögin komið upp aðstöðu til þess að nýta frumurannsóknir við
greiningu krabbameina.
Eitt er það þó sem lítið hefur verið unnið að skipulega enn sem
komið er og má vera að fámenni þjóðarinnar hafi nokkru valdið
um að dregist hefur að taka afstöðu til þess málaflokks. Hér er átt
við aðstoð við og rniðlun upplýsinga til þess fólks sem stendur sjálft
frammi fyrir sjúkdómsgreiningunni krabbamein. Oft getur verið
mikilvægt að segja fólki að útlitið sé ekki eins svart og það gæti
ímyndað sér.
Enn er nokkur hula yfir krabbameini og óeðlileg hræðsla við það
meðal þjóðarinnar. Fólk sem fær þessa sjúkdómsgreiningu fyllist
ótta um að nú sé öllu lokið; aðeins sé eftir nokkurra mánaða
þjáningarfullt sjúkdómsstríð og síðan sé dauðinn vís. Til allrar
hamingju er málum alls ekki á þann veg farið og miklu meiri
ástæða til bjartsýni en felst í framangreindu viðhorfi. Búast má við
að flest okkar þekki einhverja einstaklinga sem hafa gengið í
gegnum þá raun að fá að vita að þeir séu með krabbamein en hafa
gengið undir skurðaðgerðir eða aðrar lækningar við sjúkdómnum
og lifa nú góðu lífi meðal okkar. Flest okkar eiga sennilega í
kunningjahópi fleiri einstaklinga sem þannig er ástatt um heldur en
við höfum hugmynd um. Vegna þeirrar hræðslu og hulu sem tengd
er krabbameini er fólk ekki að flíka því að það hafi gengið í
gegnum þessa raun og fáir eru mjög opinskáir um það.
Bjarni Bjarnason, sem um árabil var formaður Krabbameins-
félags íslands, hafði brennandi áhuga á því að fólk færi að líta
krabbamein réttum augum með hliðsjón af auknum batahorfum
samfara þróun krabbameinslækninga. Hann hafði ákveðnar
skoðanir á hlutverki sjúklinganna í þessu sambandi. í Fréttabréfi
um heilbrigðismál, 1. tbl. 1974, sagði hann:
„Miklum fjölda fólks vœri stór greiði gerður ef þeir sem hafa
kvknast af krahhameini segðu sögu sína jafn frjálslega og afdráttar-
3