Heilbrigðismál - 01.06.1977, Side 14

um hvort það muni finna mikið eða
lítið til. Þeir geta sagt barninu frá
heimsóknartímum og hvernig það
komist í félagsskap við önnur börn.
Rétt er að leggja áherslu á að yngri
börnin taki með sér uppáhalds
leikfang, svo sem gamla dúkku eða
bangsa sem þeim þykir vænt um og
sem tengir þau við heimili sitt.
Gagnkvæmt traust og samvinna
þarf að vera milli starfsfólks og
foreldra til að árangur verði sem
bestur. Mikilvægt er að foreldrar
leggi réttan skilning í þá meðferð
sem barnið fær, en láti jafnframt í
ljós skoðanir sýnar við rétta aðila ef
eitthvað amar að, að þeirra dómi.
Foreldrarnir eru þeir sem best
þekkja barnið og þarfir þess og eru
því þátttakendur í meðferðinni.
Foreldrar þurfa að kynna sér
reglur deildarinnar og hvað liggur
þeim til grundvallar. Til dæmis er
bann við sælgætisnotkun ekki sett
aðallega vegna þess að það sé
óhollt eða dragi úr matarlyst, held-
ur til að vernda þau börn sem þurfa
að fasta. Þannig er ástæðan fyrir
því að systkini innan 12 ára fá ekki
að koma í heimsókn einfaldlega sú
Starfsstúlka spjallar við börn á dag-
stofu.
að innan þess aldurs er algengast að
börn fái hina ýmsu smitsjúkdóma,
svo sem niislinga og hlaupabólu, og
geta því verið smitberar. Það getur
reynst mjög alvarlegt fyrir þau börn
sem fyrir eru, ef þau veikjast af
slíkum sjúkdómum ofan á annað.
Barnið fær aukið öryggi við
heimsóknir foreldranna, og ekki
má með neinu móti draga úr þeim,
jafnvel þótt þær komi róti á til-
finningar þess og það gráti þegar
foreldrarnir fara, sem er eðlilegt.
Það besta sem foreldrarnir geta gert
er að vera eins glaðleg og eðlileg og
frekast er unnt. Margir telja að það
eigi ekki að koma slíku róti á huga
barnsins en þeir sem kynnst hafa
hinu eldra fyrirkomulagi, þegar
heimsóknir voru aðeins leyfðar
tvisvar sinnum í viku, vita betur.
Að draga úr heimsóknum til barn-
anna ber vott um skammsýni því að
þá er framtíðin látin víkja fyrir
augnablikinu.
En skilningur manna og viðhorf
hafa rnjög breyst til hins betra á
undanförnum árum. Félagslegt og
efnislegt umhverfi barna er dvelja á
spítala miðast nú enn meir við það
að ekki sé raskað hinum daglegu
lifnaðarháttum barnsins, því aug-
Á síðustu árum hefur heimsóknar-
tími á barnaspítulum verið rýmkaður
mjög og foreldrunum leyft að dvelja
þar svo lengi sem þau geta og allar
aðstæður bjóða upp á.
Ijóst má einnig vera að veik börn
hafa sömu undirstöðuþarfir og þau
sem heilbrigð eru. Q