Samtíðin - 01.07.1937, Blaðsíða 20

16
SAMTÍÐIN
Jóhann Bricm: Konan við kofadyrnar
frekar i sainræmi við byggingarstíl
nútímans.
HvaíS skilur list og svonefnd-
an listiðnað?
— Þvi verður erfitt að svara. Iðn-
aður byggist á tækni, en listin krefst
persónulegrar meðferðar á verk-
efninu. En í bverju sú meðferð sc
fólgin, verður sjálfsagt eilífl deilu-
efni.
Talið berst að listaskóla þeim,
sem Jóliann Briem hefir á undan-
förnum árum starfrækt ásamt þeim
Ásmundi Sveinssyni myndhöggv-
ara og Finni Jónssyni listmálara.
— Viðvíkjandi skóla okkar vil
ég fyrst taka fram, segir Jóhann,
— að tilgangur okkar er ekki sá
að framleiða listamenn, heldur vilj-
um við kenna mönnum einföldustu
undirstöðuatriði, til þess að þeir
geti síðan stundað myndlist í tóm-
stundum sínum. En það, sem einn-
ig vakir fyrir okkur, er að þx-oska
Jistasmekk nemendanna, þannig að
skólinn verði eins konar brú milli
listamannanna og þjóðarinnar. Ég
álít, að menn geti alveg eins stund-
að myndlist í tómstundum sínum
sér til gagns og skemtunar, eins og
menn t. d. leika á píanó. Þ'að ætti
þó að minsta kosti ekki að raska
ró manna i næstu herbergjum!
Aðsóknin að skólanum liefur
sýnt, að talsverður áhugi er til fyr-
ir myndlist liér á landi, og er okk-
ur það ánægjuefni, að aðsóknin að
honum fer vaxandi.
Var það kýr?
í litlum erlendum bæ var banka-
gjaldkeri, sem liafði það fjrrir sið
að spvrja alla, sem tóku út peninga,
hvað þeir ætluðu að gera við þá.
Dag nokkurn kom einn velmet-
inn borgari inn i bankann og tók
út 400 krónur.
— Jæja, livað ætlarðu nú að gera
við alla þessa peninga? spurði
gjaldkerinn.
— Eg ætla að kaupa fyrir þá kú!
í sama bili dró annar viðskipta-
maður athygli gjaldkerans að sér
og sá, sem ætlaði að kaupa kúna,
sá sér fært að laumast út, áður en
fleiri spurningar dundu á honum.
En þegar hann kemur fram í dvr,
heyrir hann, að gjaldkerinn segir
með sinni djúpu bassarödd:
— Var það kýr, sem þú ætlaðir
að kaupa?