Fréttablaðið - 08.05.2010, Side 94

54 8. maí 2010 LAUGARDAGUR
BAKÞANKAR
Atla Fannars
Bjarkasonar
■ Pondus Eftir Frode Øverli
■ Gelgjan Eftir Jerry Scott & Jim Borgman
■ Handan við hornið Eftir Tony Lopes
■ Barnalán Eftir Jerry Scott & Rick Kirkman
Ég er farin
að sofa.
Ég er alveg að
koma, ætla bara
að taka einn
leik til!
Palli Dalberg! Ef þú kemur þér
ekki á fætur núna verðurðu of
seinn í skólann, færð lélegar
einkunnir, verður rekinn úr skól-
anum og endar á því að borða
upp úr ruslafötunum bak við
matvörubúðina!
Mamma Dalberg:
Eiginkona, móðir og
neikvæð hvatning.
Og svo
verðurðu
að fara
á netið
í gegn-
um 56K
módem í
stað breið-
bands!
Fylgstu nú með. Þú byrjar á að
renna reiminni hér yfir, svona.
... og með því að gera þetta svona
færðu svona rosalega
flott mynstur!
GEISP! Þú ættir kannski
frekar að kenna
mér að raka mig.
En kannski er skapandi reimun á
skóm ekki nógu spennandi fyrir þig.
Til að fá þjónustu:
Vinsamlegast nuddið
lampann
Það er ekkert rosalega langt síðan ég varð virkur neytandi og fór að fá fastar
tekjur (sem ég eyddi jafnóðum). Fljótlega
eftir að bankareikningurinn minn byrjaði
að belgjast út um mánaðamótin fór ég að
láta glepjast af auglýsingum fyrirtækja
sem buðu upp á tilboð sem ég átti gríðar-
lega erfitt með að hafna. Þetta var upp úr
aldamótum og góðærið var rétt að byrja.
AUGLÝSINGARNAR áttu það flestar
sameiginlegt að reyna að troða inn
á mig vörum sem ég þurfti ekkert
sérstaklega á að halda. Bílaumboð-
in auglýstu bíla sem voru alltof dýrir
fyrir mig, en gátu samt orðið mínir
á viðráðanlegum kjörum. Tölvur og
farsímar kostuðu allt í einu ekki neitt
í fyrstu þó að mánaðarlegar afborganir
fylgdu ávallt með.
VERSLUN gekk sem sagt út á
að dæla út vörum, hvað sem
það kostaði. Ég var í nokk-
urn veginn sama flokki og
aðrir neytendur, keypti
flatskjá og fartölvu en
lét myntkörfulánin vera
og ók um á gömlum
druslum.
ÞJÓNUSTA var eitthvað
sem virtist vanta inn í
jöfnuna, þrátt fyrir að orðið sé oftast sagt
í samhengi við „verslun“. Verslun og þjón-
usta. Orðin eru svo tengd að ef ég væri
búinn að mennta mig í íslensku myndi ég
örugglega hlæja yfirlætislega og kalla þau
farsælt orðasamband. Seinni hluti orða-
sambandsins gleymdist samt í góðærinu,
en hefur skotið upp kollinum í dag.
ÞAÐ ríkir nefnilega þjónustugóðæri í dag
og það er frábært. Fyrirtæki eru allt í einu
byrjuð að auglýsa hvað þau geta gert fyrir
okkur, ekki hverju þau geta prangað inn á
okkur – hvað sem það kostar! eða kostar
ekki. Strax. Í staðinn fyrir að auglýsa allt
of dýran bíl sjáum við reynsluríkt starfs-
fólk í auglýsingum frá bílaumboðum. Olíu-
fyrirtækin vilja skipta um þurrkublöð og
fylla á rúðupissið í staðinn fyrir að selja
okkur gasgrill á stærð við sumarbústaði.
Og í staðinn fyrir að flytja inn gám af
sófasettum hefur ein elsta verslunarkeðja
landsins boðist til að skutla matvörum
heim til viðskiptavina sinna – frítt!
ÉG nenni ekki að vera gaurinn sem bendir
á jákvæða hluti kreppunnar og segir „sko.
Við höfum það ekkert slæmt!“ Það er samt
hollt fyrir svona leiðindapúka eins og mig
(og þig) að sjá að verslunar- og þjónustu-
fyrirtæki hafa horft í spegil og tekið sig á.
Ég legg til að æðstu stjórnendur landsins
drullist til að gera það sama.
Þjónustugóðærið
Miðasala | 568 8000 | borgarleikhus.is
Tryggðu þér miða á eina af
rómuðustu sýningum Vesturports
Takmarkaður sýningafjöldi
Miðasala er hafin!