Fréttablaðið - 01.07.2010, Blaðsíða 40
1. JÚLÍ 2010 FIMMTUDAGUR2 ● Grímsnesið góða
Grímsnesið er tiltölulega stutt
frá Reykjavík og miðsvæðis að
sögn Harðar Óla. Ýmislegt er á
dagskránni þar fram undan.
„Ruslamálin brenna á sumarhúsa-
fólki hérna,“ segir Hörður Óli Guð-
mundsson, varaoddviti Grímsnes-
og Grafningshrepps, en síðasta
haust voru allir gámar á sumar-
húsabyggðum svæðisins fjarlægð-
ir. Sumarhúsaeigendur hafa þurft
að fara á Seyðishóla til þess að losa
sig við rusl í sumar. Á Seyðishól-
um er hægt að henda heimilissorpi
utan afgreiðslutíma.
„Þetta var meira að segja kært
til úrskurðarnefndar hollustu-
hátta- og mengunarvarnarmála
sem úrskurðaði í síðustu viku.
Þeir úrskurða þannig að gjald-
taka hreppsins sé eðlileg en það
þurfi að auka aðgengi að rusla-
gámum,“ útskýrir Hörður Óli og
bætir við að gjaldið hefði þurft að
hækka um fjögur hundruð prósent
ef ruslagámarnir hefðu ekki verið
fjarlægðir.
Hörður Óli segir þó ýmis-
legt fleira í gangi í Grímsnes-
og Grafningshreppi. „Það er
sumarhátíð hollvina Grímsness,
Brú til borgar, 10. til 11. júlí. Svo
er Grímsævintýri, helgina eftir
verslunarmannahelgi, sem bygg-
ist á langri hefð. Þá sömu helgi
er líka hestamannamót inni á
Laugarvatnsvöllum.“
Inntur eftir afþreyingu í Gríms-
nes- og Grafningshreppi segir
Hörður Óli: „Það eru golfvellir í
Kiðjabergi og Öndverðarnesi og
svo drýpur smjör af hverju strái
og fiskur í hverju vatni eins og
sagt er. Það er hægt að veiða í Apa-
vatni, Svínavatni og Hestvatni,“
segir Hörður Óli. En er veiðin góð?
„Já, auðvitað er góð veiði. Eins og
gengur fer það þó eftir veðri og
veiðimönnum.“
Hörður Óli segir að kirkjur sveit-
arfélagsins séu allar nýuppgerðar.
„Það er verið að gera upp kirkjuna
á Búrfelli sem er 160 ára gömul og
er töluvert merkilegt mannvirki.
Kirkjan á Stóru-Borg er nýrri og
nýuppgerð,“ segir Hörður Óli og
heldur áfram: „Af húsfriðunarsjón-
armiðum verður að halda þessum
gömlu kirkjum við.“
Af hverju ætti fólk að leggja leið
sína í Grímsnesið? „Þetta er nú til-
tölulega stutt frá Reykjavík og er
svolítið miðsvæðis. Það er stutt að
fara á Þingvelli, Laugarvatn, Gull-
foss og Geysi og hamfarasvæðið
undir Eyjafjöllunum ef menn hafa
áhuga á að skoða það.“
Ýmsir spennandi
viðburðir framundan
Hörður Óli segir drjúpa smjör af hverju strái í Grímsnes- og Grafningshreppi. FRÉTTABLAÐIÐ/PJETUR
Guðrún Sigurðardóttir er bóndi í Grímsnesi í frístundum en
vinnur á Dýralæknaþjónustu Suðurlands.
„Það er mjög fínt að búa í Grímsnesinu,“ segir Guðrún.
En hvað er svona gott við það? „Ég er uppi í sveit, nálægt
kaupstaðnum en get sótt vinnu.“
Guðrún er fædd og uppalin á Bjarnastöðum í Grímsnesi þar
sem hún býr enn þann dag í dag. „Það stóð alltaf til að búa í
Grímsnesi. Ég fór í bæinn í Menntaskólann í Kópavogi og kláraði
stúdentinn þar en fór samt heim aftur,“ segir Guðrún. Hún fór
líka til Þýskalands til vinnu og dvaldist í nágrenni við Frankfurt
í hálft ár. Grímsnesið heillaði Guðrúnu þó alltaf. „Þetta er falleg
sveit með skemmtilegu fólki. Það er líka svo gott veður í Gríms-
nesinu.“
Guðrún er bóndi í frístundum en segist þó ekki vera með sér-
staklega mikinn búskap. „Ég er með nokkrar kindur, hross og
hunda.“ Guðrún vinnur annars á Dýralæknaþjónustu Suðurlands
og hefur talsverðan áhuga á dýrum. „Ég á Border Collie-hunda
og þjálfa þá og nota sem fjárhunda.“
Grímsnesið heillaði
Guðrún er bóndi á Bjarnastöðum í frístundum. FRÉTTABLAÐIÐ/PJETUR
Ólafur Jónsson jarðvegsverktaki er búsettur í Grímsnesi.
„Ég hef búið hérna alla mína tíð,“ segir Ólafur Jónsson, jarð-
vegsverktaki í Grímsnesi. „Ég að vísu flutti að heiman og fór
norður í land á Hvammstanga í þrjú ár.“ Hann hafði þó viðkomu
á Þorlákshöfn í ár áður.
Seinna flutti Ólafur aftur í Grímsnesið. „Við ákváðum bara að
flytja aftur suður. Það var ekkert spennandi að fara í Reykjavík-
ina þá. Þannig að við enduðum bara aftur heima,“ segir Ólafur
sem bjó á Borg í nokkur ár eftir heimflutninginn. „Síðan stofn-
aði ég lögbýli uppi á Svínavatni sem heitir Steinar og byrjaði að
byggja þar.“
Ólafur segir gott að búa í Grímsnesinu en hann vinnur nú
fyrir sumarhúsaeigendur. „Það byrjaði bara með smá vinnu eins
og torfi á sumrin. Undanfarin ár hefur þetta falist í að leggja
vegina, lagnirnar, grafa fyrir húsinu og rotþrónni,“ útskýrir
Ólafur sem segir að lítið hafi verið að gera undanfarið. „Ég tek
mér bara frí og vinn þegar vinnu er að fá.“
En hvað er gott við að búa í Grímsnesi? „Þetta er flókin spurn-
ing,“ segir Ólafur og hugsar sig um. „Það er alla vega ekkert
betra að vera einhvers staðar annars staðar.“
Leggur vegi og lagnir
Að sögn Ólafs er hvergi betra að vera heldur en í Grímsnesi.
FRÉTTABLAÐIÐ/PJETUR
Útgefandi: Hollvinir Grímsness l Ritstjóri og ábyrgðarmaður: Guðmundur
Guðmundsson, Hollvinir Grímsness Hafnarfjörður 1. júlí 2010 l Símanúmer: 899 3267
www.hollvinir.blog.is gudgu@simnet.is
Ársæll Hannesson bóndi hefur búið
í Grafningnum alla sína ævi. Hann
tók við búskap af föður sínum árið
1949. „Ég vil nú ekki meina að ég
búi í Grímsnesinu,“ segir Ársæll,
sem er bóndi á Stóra-Hálsi. „Það
voru sameinaðir tveir hreppar og
ég bý í Grafningnum.“ Faðir Ár-
sæls hóf búskap á Stóra-Hálsi árið
1911. „Þannig að á næsta ári verða
hundrað ár síðan. Ég tók við þegar
hann dó og hef búið hér síðan.
„Þetta var erfiður staður, vega-
samband slæmt og ekkert lengi vel
fyrst. Þetta er þokkalegt núna.“
Inntur eftir því hvort þróun hafi
orðið á svæðinu á ævi Ársæls segir
hann: „Það hefur orðið mikil breyt-
ing, en ég veit ekki hvort ég vil
kalla það þróun, ekki að minnsta
kosti alveg í rétta átt. Fyrst var
á annað hundrað manns í sveitar-
félaginu og búið á þrettán bæjum
en nú er mannlíf á sex bæjum.“
Ársæll segir að sauðfjárbú-
skapur hafi verið aðalatvinnu-
vegurinn á svæðinu lengi vel.
„Hann stóð undir mannlífinu,
samskiptum manna. Nú er sauð-
fé bara á þremur bæjum,“ segir
Ársæll og bætir við að sauðféð
hafi tengt fólk saman. Réttirnar
í Grafningshreppi verða hundr-
að ára í haust að sögn Ársæls.
„Eftir að sauðfénu fækkaði þá
er langt um meiri einangrun og
þó að það sé mannlíf á þessum
bæjum þá eru voðalega lítil sam-
skipti innan svæðisins.“ Ársæll er
með röskar tvö hundruð kindur á
vetrarfóðri.
Stóri-Háls er á milli sjö og
átta hundruð hektarar að stærð.
„En megnið af því er fjalllendi
og ógrónir melar,“ útskýrir Ár-
sæll sem segir óráðið hvort börnin
haldi áfram búskap þar. „Ég á fjög-
ur börn og reikna ekki með að þau
snúi aftur en ég á barnabörn líka.“
Sauðfé tengdi fólk saman
Ársæll Hannesson hóf búskap á Stóra-Hálsi í Grafningi árið 1949. FRÉTTABLAÐIÐ/PJETUR