Morgunn - 01.12.1942, Síða 32

158
MORGUNN
þeir hlutir, sem í vösunum eru, um þá sé ekki hirt, og
þess vegna detti þeir niður á gólfið, þegar. búið sé að
breyta jakkanum í annað, léttara efni.
Þegar allir fundarmenn hafa skoðað jakkann, sem
liggur á gólfinu, oft sex eða átta fet frá miðlinum, skip-
ar stjórnandinn, að aftur skuli slökkva og taka hendur
miðilsins, því að þá eigi að færa hann í jakkann aftur.
Þeir, sem næstir sitja miðlinum, finna þá oft, að jakk-
anum er lyft og hann eins og borinn ósýnilegum hönd-
um upp að miðlinum. Þegar aftur er kveikt, eftir fáar
sekúndur og miðillinn er kominn í jakkann, er allt í
sömu skorðum, ekkert band hefir haggazt, enginn saum-
ur losnað og jakkinn ber þess á engan hátt menjar, að
honum hafi verið kuðlað saman. Annað er ekki síður
athyglisvert, og það er, að meðan á þessu hefir staðið,
hafa handleggir miðilsins þrútnað svo, að böndin sker-
ast inn í holdið. Það sýnir, hversu algerlega ómögulegt
það væri, að koma ermunum aftur undir þau til að
klæða miðilinn í að eðlilegum hætti.
Um þetta fyrirbrigði og myndirnar, sem af því hafa
verið teknar, segir Maurice Barbanell, ritstjóri, á þessa
leið:
„Þessar myndir eru áskorun til efnisvísindanna, því
að þær sýna blátt áfram það, sem þau telja ómögulegt.
Flutningur jakkans í gegn um böndin sannar, að annað
hvort jakkinn eða böndin hafa verið „dematerialiseruð“
— afholdguð — svo að efni gæti farið í gegn um annað
efni . . . Þetta sannar tilveru sálræns lögmáls, sem efn-
ishyggjumennirnir hafa neitað að væri til . . . þetta af-
rek er unnið af ósýnilegum vitsmunaverum“.
Síðasta myndin, sem tekin var á transfundi hjá Jack
Webber, var mjög merkileg. Sá fundur var haldinn með
honum, að því er virtist fullfrískum, tíu dögum áður en
hann andaðist. Stjórnandinn fyrirskipaði, að taka skyldi
mynd af miðlinum með „infra“-rauðu ljósi. og var það
gert. Um þessa mynd sagði stjórnandinn, áður en hún