Morgunn - 01.12.1942, Qupperneq 34

160
M 0 R G U N N
/
Til Sálarrannsóknafélagsmanna
og fleiri
í síðastliðnum marzmánuði birti húsnefnd Sálarrannsóknafél.
Islands í blöðum áv;trp eða áskorun til fdlagsmannn, um að leggja
fram eftir getu hvers eins stóran eða smánn skerf til liúsbyggingar-
sjóðs félagsins, sem því hefir lengi verið þörf á, og fer sú þörf ekki
minnkandi — allt að því að vera lífsskilyrði, sem þyrfti að vera
öllum vinum málsins hugfast.
Vér höfum enn ekki leitað um þetta til hvers einstaks, en ætluð-
umst í ávarpi voru aðeins til þess, að hver sendi eða afhendi ein-
hverjum af oss nefndarmönnum framlag sitt. Hafa að vísu allmargir
gert það, — þar á meðal myndarleg gjöf vestan frá Kyrrahafi, —
en þó hvergi nærri eins og vér höfðum búizt við og með þarf ef
duga skal. Vér ætlum þó ekki, að það stafi af áhuga eða vilja-
leysi, en ef til vill ætla margir að til sín verði sérstaklega leitað,
og mun það ráð ef til vill enn þá verða tekið.
Að þessu sinni viljum vér þó áður endurnýja aftur fyrri áskorun
vora, að sem flestir vilji koma til vor, því, sem þeir vilja og geta af
mörkum látið, ótilkvaddir af öðru en þessu ávarpi voru. Það má
gjarnan vera nokkuð stórt, en gleyma ]ió ekki, að hið smáa hefir
undraverðan mátt til að safnast og verða stórt.
Vér lifum á miklum harmkvælatímum. Flestar þjóðir berjast
angistarfullar fyrir lífi sínu og lifa við margs konar skort, þar á
meðal sjálfsngt fjárskort, áfallinn eða yfirvofandi. En þá vill svo
undarlega til, að ]ietta heimsástnnd hefir ausið fé í oss íslendinga,
svo að nálega hver maður hefir nú yfir meira fé að ráða en dæmi
eru til. En þó að þetta séu blóðpeningar, verður ekki kovnizt hjá að
nrtta ])á, og ríður ])á á, að þnð sé gert í nokkru menningar og mann-
úðarskyni. Og hverjir sem dómar eru um það, hvernig oss hafi tekizt
þetta yfirleitt eSa sé að takast það, þá er ekki að neita, að þetta
hefir verið gert og safnað stórfúlgum á þessum missirum til margra
íyrirtækja, sem öll hafa verið góð til líknar eða mcnningar á ann-
an hátt.
En um leið og vér minnum á að málefni vort stendur í þessu
engu öðru að baki, leyfum vér oss aS vona að félag vort verði að-
njótandi ])ess góða fjárhags, sem margir hafa nú. Þó aS við ])á
peninga loði harmur og tár, ])á er það eitt aðalinark ])essa máls, aS
mýkja þann sviða.