Morgunn - 01.12.1942, Qupperneq 76

202
M O R G U N N
ing með oss, á hvern hátt þeir hljóti þessa leiðsögn,
þessa hjálp. Vér skulum því athuga það mál nokkuð
nánar.
Sumir menn eiga örðugt með að trúa á leiðsögn hinna
ósýnilegu hjálpenda, sem ég er fyrir mitt leyti sann-
færður um að séu milliliðir Guðs og barna hans, hvoru
megin líkamsgrafarinnar, sem þau lifa. Við mig hefir
oftar en einu sinni verið sagt sem svo: ,,Ég trúi því,
að Guð hjálpi mér og öllum vinum mínum lífs og liðn-
um, en alla þessa engla og anda, sem þú vilt setja milli
mín og hans kæri ég mig ekkert um. Ég trúi svo á mátt
hans, að hann þurfi engra annara hjálpar til að hjálpa
mér“.
En ef nánar er að gáð, getum vér þá verið alveg viss
um, að svo sé? Erum vér alveg örugg um, að Guð geti
hjálpað mannlegum einstaklingum án þess að nota aðra
einstaklinga sem þjóna sína? Lítum aðeins á, hvernig
Guð virðist stjórna þessum jarðneska heimi, hvernig
hann virðist fara að því að koma áformum sínum í fram-
kvæmd þar. Sjáum vér ekki, að Guð stjórnar hér á jörðu
með milliliðum? Notar hann ekki mennina hvern í ann-
ars þjónustu? Og hefir hann ekki á öllum öldum notað
milliliði, spámenn og sjáendur, til þess að opinbera oss
markmið sín og heilagan vilja? Skorti þessa milliliði,
getur hann ekki veitt mannkyninu leiðsögn sína og þá
fer sem nú er farið, að bölvun sezt í sæti blessunarinn-
ar meðal mannanna. En þannig getum vér fengið beina
vitneskju um, að Guð stjórni ósýnilega heiminum, að
hann stjórni honum ekki beint, heldur með þeim milli-
liðum, sem vér nefnum engla og anda. Sumir þessara
heilögu þjóna hans hafa sannanlega lifað áður hér á
jörðu, þeir hafa sannað oss hverjir þeir voru, meðan
þeir lifðu í jarðnesku holdi. Um aðra þessa blessuðu
þjóna getum vér ekkert fullyrt, vera má, að þeir hafi
aldrei á jörðunni lifað, tilveran er víð og möguleik-
arnir eru margir.