Morgunn


Morgunn - 01.12.1972, Side 36

Morgunn - 01.12.1972, Side 36
114 MORGUNN II Nýja-testamentið segir: Guð er Faðir, „Guð er Kærleikur“. Guðfræðin, sem sundrað hefur Kirkjunni, segir: Guð er „þri- einn“ — „Heilög Þrenning“ — „Faðir“, „Somn:“ og „Heilagur Andi“, — Sonurinn frá eilífð getinn af Föðurnum“ — „Heil- agur Andi, frá eilífð, jafnt útgenginn frá Föðumum og Syn- ininn“ — allir hnífjafnir að „aldri“, valdi og guðdómstign. Engu að síður minnist Nýja-testamentið oft á „Soninn“, og á þvi er enginn vafi að þar á það við Jesú Krist (e.t.v. frá mis- jöfnum sjónarmiðum). Og það talar einnig ósjaldan um „Heil- agan Anda“, sem það nefnir enn fremur „Sannleiksandann“ eða bara „Andann“ eða jafnvel „Huggarann11. Það nefnir bara hvergi að „Faðir“ og „Sonur“ og „Heilagur Andi“ séu þrjár svokallaðar „persónur Guðs“, er allar séu um eilífð fullkom- lega jafngildar hver annarri — enda hafa þess háttar sjónar- mið ekki snefil af gildi fyrir lífið---en til að þjóna Lífinu, gerðist Drottixm maður. „I upphafi var Orðið, og Orðið var hjá Guði, og Orðið var Guð“. Þannig byrjar Jóhannesar-guðspjall, sem frumritað er á Grísku eins og önnur rit Nýja-testamentisins. Grísku orðin tvö, sem þarna eru þýdd á Islenzku bæði með sama orðinu, „Guð“, eru að vísu á Grískunni einnig sama orðið, „Þeos“, en í fyrra skiptið með ákveðna greininum („ho Þeos“) og hið síðara skipti greinislaust. Það jafngildir að vissu leyti því, að á Islenzku er t.d. sagt „Sólin“ og „sól“. I sama guðspjalli er höfð eftir Jesú umsögnin „Faðirinn er mér meiri“, og ræddi ég það rétt áðan. Þegar á allt er litið, er ekkert í guðspjallinu sem bendir til ann- ars skilnings en í þeirri umsögn kemur fram. 1 upphafi guðspjallsins er m.a. sagt frá þvi, að „fyrir Orðið“, eins og komizt er að orði í íslenzku þýðingunni, hafi Sköpunar- verkið orðið til, og þar á eftir sagt, að „Orðið“ hafi gerzt maður þar, sem Jesús frá Nazaret var. Að sjálfsögðu er þetta dular- fyllra tal en svo, að skilið verði til nokkurar hlítar — a.m.k. í fljótu bragði — enda lítið eða réttara sagt ekkert við því að segja, að mannshugur fái með engu móti í hvívetna skilið eðli
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Morgunn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Morgunn
https://timarit.is/publication/668

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.