Morgunn - 01.12.1972, Page 36
114
MORGUNN
II
Nýja-testamentið segir: Guð er Faðir, „Guð er Kærleikur“.
Guðfræðin, sem sundrað hefur Kirkjunni, segir: Guð er „þri-
einn“ — „Heilög Þrenning“ — „Faðir“, „Somn:“ og „Heilagur
Andi“, — Sonurinn frá eilífð getinn af Föðurnum“ — „Heil-
agur Andi, frá eilífð, jafnt útgenginn frá Föðumum og Syn-
ininn“ — allir hnífjafnir að „aldri“, valdi og guðdómstign.
Engu að síður minnist Nýja-testamentið oft á „Soninn“, og
á þvi er enginn vafi að þar á það við Jesú Krist (e.t.v. frá mis-
jöfnum sjónarmiðum). Og það talar einnig ósjaldan um „Heil-
agan Anda“, sem það nefnir enn fremur „Sannleiksandann“
eða bara „Andann“ eða jafnvel „Huggarann11. Það nefnir bara
hvergi að „Faðir“ og „Sonur“ og „Heilagur Andi“ séu þrjár
svokallaðar „persónur Guðs“, er allar séu um eilífð fullkom-
lega jafngildar hver annarri — enda hafa þess háttar sjónar-
mið ekki snefil af gildi fyrir lífið---en til að þjóna Lífinu,
gerðist Drottixm maður.
„I upphafi var Orðið, og Orðið var hjá Guði, og Orðið var
Guð“. Þannig byrjar Jóhannesar-guðspjall, sem frumritað er á
Grísku eins og önnur rit Nýja-testamentisins. Grísku orðin tvö,
sem þarna eru þýdd á Islenzku bæði með sama orðinu, „Guð“,
eru að vísu á Grískunni einnig sama orðið, „Þeos“, en í fyrra
skiptið með ákveðna greininum („ho Þeos“) og hið síðara skipti
greinislaust. Það jafngildir að vissu leyti því, að á Islenzku er
t.d. sagt „Sólin“ og „sól“. I sama guðspjalli er höfð eftir Jesú
umsögnin „Faðirinn er mér meiri“, og ræddi ég það rétt áðan.
Þegar á allt er litið, er ekkert í guðspjallinu sem bendir til ann-
ars skilnings en í þeirri umsögn kemur fram.
1 upphafi guðspjallsins er m.a. sagt frá þvi, að „fyrir Orðið“,
eins og komizt er að orði í íslenzku þýðingunni, hafi Sköpunar-
verkið orðið til, og þar á eftir sagt, að „Orðið“ hafi gerzt maður
þar, sem Jesús frá Nazaret var. Að sjálfsögðu er þetta dular-
fyllra tal en svo, að skilið verði til nokkurar hlítar — a.m.k. í
fljótu bragði — enda lítið eða réttara sagt ekkert við því að
segja, að mannshugur fái með engu móti í hvívetna skilið eðli