Barnablaðið - 01.02.1968, Blaðsíða 3

Litli
drengurinn
og
lambið hans
Á Ítalíu er lítið þorp sem heitir Savoy. í
þessu þorpi var lítill drengur, sem hét Jó-
hannes. Hann var lijá foreldrum sínum, sem
bjuggu í litlum kofa uppi í fjöllunum. Mikael
faðir hans var bláfátækur og vann sem dag-
launamaður. En hann var ríkur í fátækt sinni,
því að hann elskaðf Guð og treysti honum.
Móðirin, sem hét Teresa, annaðist heimilið
og gerði ýms smá viðvik fyrir aðra. Henni
var ánægja að því, ef hún gat gert eitthvað
öðrum til hjálpar. í æsku sinni hafði hún
gengið í skóla og lært margt nytsamt. þar á
meðal að prjóna treyjur af því tagi, sem
flestir notuðu í þeim hluta landsins. Hún
var trúuð kona og ætíð í góðu skapt. Á hverj-
um morgni bað hún að Jóhannes litli mætti
verða trúaður, sannkristinn maður.
Jóhannes var ekki stór þegar hann lærði
að biðja til Guðs. Hann var mjög fáorður í
bænum sínum, hann bað t. d.: „Guð minn
góður, hjálpaðu mér til að vera hlýðin.n og
góður drengur.“ Móðir hans sagði honum oft
frá því, hvað Jesús hefði gert fyrir okkur
mennina, meðan hann var á jörðunni, og að
nú væri hann á himnum og bæði fyrir okkur.
Svo árum skipti kom hjarðmaður nokkur
þangað á hverju sumri með fé sitt. Fénu beitti
hann í fjallið, þar hafði hann lítið hús, en á
nóttunni var féð hýst í útihúsi, sem Mikael
átti. Þegar ullin var tekin af fénu á vorin
keypti Teresa ull, og að sumrinu spann hún
og prjónaði treyjur og sokka sem hún seldi
þegar veturinn kom.
Það var gleðidagur fyrir Jóhannes litla,
þegar hjarðmaðurinn kom með kindurnar á
vorin. Hann fór oft með honum og hjálpaði
til að gæta fjárins og búa til ost. Hjarðmann-
inum þótti líka vænt um Jóhannes, því hann
var bæði skynsamur og hlýðinn. Hann bað
aldrei um neitt. En ef honum var gefið rjóma-
3