Barnablaðið - 01.02.1968, Blaðsíða 7

Stólfóturinn, sem varð að flautu
Það var einu sinni maður, sem sat í fang-
elsi. Þessi maður hafði ekkert það til unnið,
sem verðskuldaði slíka refsingu. Hann var
enginn afbrotamaður, hvorki þjófur eða
morðingi, nei liann hafði aðeins sagt öðrum
frá Jesú og hvernig hann frelsar.
Þetta, sem ég nú segi frá skeði á sextándu
öld í Englandi. Það var þannig mál með
vexti, að ekki mátti hver sem var prédika
Guðs orð. Hinir háu herrar í landinu þoldu
það ekki, og þar af leiðandi var manni þess-
um varnað í fangelsi. Oft áður hafði hann
dvalið þar fyrir sömu sakir. Maðurinn vildi
að aðrir menn fengju að heyra, að það væri
Þannig er að ákalla Guð í neyðinni. „Ákalla
mig á degi neyðarinnar, ég mun frelsa þig,
og þú skalt vegsama mig.“
Eftir uppskurðinn frískaðist Bryndís litla
svo vel, að 18. desember komu foreldrar henn-
ar með hana heim til íslands. í því sambandi
komst þakklát móðir svo að orði í blaðaviðtali:
„Og er það mesta jólagjöf, sem ég og maður-
inn minn höfum nokkru sinni fenq-ið.“ —
Að Guð gaf þeim að koma heim með barnið
aftur.
Þörf er talin á því, að foreldrarnir fari með
Bryndísi litlu aftur til Hafnar til vtarlegri
rannsóknar í apríl næstkomandi. Vegna þess
að við vitum, að mörg börn, sem kaupa
Barnablaðið, þekkja það, hvað er að biðja til
Guðs, þá ættuð þið öll að biðja fyrir Brvndísi
litlu, að hún fái fullan bata. — Viljið joið
gera það?
Foreldrar Bryndísar eru Magnús Svein-
björnsson og Aðalheiður Sigurðardóttir,
Löngufit 14, Garðahreppi.
A. E.
hægt að öðlast frelsi. Þessi maður hét John
Bunyan, hinn mikli baptistaprédikari.
En ykkur skjátlast, lesendur góðir, ef þið
haldið að Bunyan hafi eytt tíma sínum í að
kveina og kvarta. Nei, það gerði Bunyan
ekki. Hann söng Drottni lof og dvrð fyrir
það að hann átti trú og gleði í hjarta sínu.
Hann átti góða samvizku og var hamingju-
samur í trú sinni á Drottin.
Dag einn, er Bunyan sat í klefa sínum,
fékk hann sterka löngun til að geta leikið á
eitthvert hljóðfæri. En hann hafði ekkert
hljóðfæri hjá sér. í horni klefans stóð stóll.
Stóllinn var mjög fábrotinn. Nú fékk íohn
Bunyan hugmvnd. Hann ætlaði að gera lilióð-
færi úr einum fæti stólsins. Hann gat ekki
tekið allan stóhnn. Stóllinn mundi nú standa
á þremur fótum.
Bunvan heppnaðist að ná stólfætinum af
stó^num og svo að segja án verkfæra hóf hann
að smíða hljóðfæri úr stólfætinum. Dag einn
hafði hann lokið við smíðina. Hann hafði
smíðað flautu.
Bunvan handlék flautuna og brátt fvlltist
fan?aklefinn af fögrum tónum. Það var einn-
ig í bessu fansælsi, sem Bunvan skrifaði hina
merkilegu bók: „För pílaorímsins". Það er
sú bók sem næst á eftir Bibb'unni hefur verið
einna mest lesin. Marsar hafa lesið þessa bók
Bunvans og öð’azt bæði lærdóm, vizku og
gleði við lestur hennar.
Það er naumast hægt að skilja það að svo
gott geti sprottið upp úr ömurlegri fangelsis-
vist. John Bunvan gat breytt stólfæti í hljóð-
færi, en Frelsarinn okkar gerði enn meira
undraverk, þegar hann hina fvrstu jólanótt,
breytti myrkrinu í ljós og sorginni í gleði.
O. H-m.
7