Sameiningin - 01.06.1906, Blaðsíða 6

102
og sdb.: Jón E. Thorlacíus: Stjörnutal, Akreyri (án titilbl .);
Eandafr. Ingerslevs ísl. og aukin af H. Kr. Fr., R.vík 1854;
Jón Þorkelsson Vídalín: Endrlausn Sions barna, R.vík 1884
(óbd.J ; J. Johnsen: Jaröatal á ísl., Kh. 1847; Þorkell Bjarna-
son: Um siðabótina á ísl., R.vík i878(óbdj, Helgi Hálfdanarson-
(og Jón HelgasonJ: Saga fornkirkjunnar (3 hefti), R.vík
1883—1896 (óbd.J; Jón Þorláksson: íslenzk ljóSabók, I og II,
K.'höfn 1842 og 1843; Skýrslur um Jandshagi á ísl., fyrsta
bindis síðasta hefti, Kh. 1858; G. Valentin: Det menneskelige
Legemes Physiologie, Kh. 1857; C. R. Sundström: Naturhisto-
risk Atlas, Stockholm 1878; Diætetik for Börn af Bednar, paa
Dansk udg. af Thornam, Kh. 1857; H. A. Kofod: Historiens
vigtigste Begivenheder, Kh.1808; D.S.Birch: Naturen, Menne-
sket og Borgeren, Kh. 1839.
Táknið.
BlöSin frá íslandi hafa nú engar sérlegar nýjungar í frétt-
um að fœra af andatrúnni þar. ÞaS virðist talsvert hafa dofn-
að yfir þeirri einkennilegu lífshreyfing í landinu í aíSustu tíS
eftir aö kynja-undrin, sem áör hefir veriS um getiS, brutust þar
út í höfuðstaðnum. Hvort þetta stafar af því, aS fítonsandinn
hefir oftekið sig i þeim hviSum, eSa til þess liggja aSrar orsakir,
verðr aS svo stöddu ekki sagt neitt vist um. Ef til vill hefir
háðið, sem sívaxanda dundi yfir andatrúarmenn út af afreks-
verkum þeirra og opinberunum, orðið til þess aS dasa þá, því
sumir þeirra virSast í því tilliti all-hörundsárir. Önnur tilgáta
er þó sennilegri, sú, að þeir hafi sannfœrzt um þaS og þreifaS
á þvi, aS þeir væri stórum að spilla fyrir stjórnimálaflokknum,
sem þeir tilheyra, í augum almennings, meS öllum þessum fá-
ránlegu tiltektum á svæSi hinna dularfullu visinda eSa hjátrúar-
innar. ÞaS hefSi þeir nú átt aS sjá frá upphafi. En betra þó
seint en aldrei.
Verst virðast .leiStogar hinnar íslenzku andatrúar hafa fariS
meS sig á ritverkunum nýju, sem þeir þykjast hafa leitt fram
gegn um svo kallaöa ,,miSla“ sína,eftir Jónas heitinn Hallgríms-
son og önnur fræg skáld og stórmenni, er fyrir löngu eru horfin
inn í eilifðina. MeS því uppátœki hafa þeir augsýnilega
hneykslaS skynsamt og gætiS fólk í nágrenni sínu jafnvel enn
þá miklu meir en meS hinu yfirnáttúrlega lækninga-káki sinu.
j