Sameiningin - 01.03.1929, Page 19
81
menn landsins. Af þessum tíu. hafa fimm stundað nám viS St. Olaf
College og útskrifast þaðan.
Eftirfylgandi frásögn er höfS eftir trúboða i Kína: Trúboði
kom í afskekt smáþorp og fólki því, er safnaðist um hann á götunni,
sagði hann með látlausum or’Sum frá Jesú, hvernig hann gekk í kring
og gerði gott, bar umhyggju fyrir fólkinu, læknaði mein þess og
frelsaði þaö úr fjötrum syndarinnar.
“Já.” tók einn undir i hópnum, “við þektum hann. Hann átti
hér heima.”
“Nei, deiðréttii trúboðinn, “hann lifði fyrir mörgum öldum í fjar-
lægu landi.”
“Ekki mun það rétt,” kom >svar aftur úr hópnum, “hann átti hér
heima og við þektum hann.” Svo fylgdu þeir trúboðanum út í graf-
reit þorpsinsi og sýndu honum gröf læknatrúboða, sem nokkrum árum
áður hafði starfað þar, læknað og látið líf sitt. Það var rétt, sem
fólkið hélt fram. Jesús hafði lifað í þorpinu meðan læknatrúboðinn
starfaði þar.
Sameinaða kirkjan lúterska í Ameríku (United Lutheran Church)
hefir safnað í loforðum í eftirlaunasjóð presta $4,176,000. Af þessu
hefir þegar verið greitt $1,410,000'. Allar stærri kirkjudeildir eru bún-
ar að koma þessu máli i gott horf' og er miðað að þvi að menn, sem
varið hafa kröftum sínum í þjónustu kirkjunnar við lítil laun, þurfi
ekki að kvíða ellinnar eða þess tíma, er þeir ekki lengur geta starfað.
Sú saga er sögð af listamanni einum, að hann hafi átt að mála
mynd af kirkju þar sem rikti dauði. Han kvað hafa sýnt í málverk-
inu stóra og skrautlega kirkju í gotneskum 'stil að innan, með öllum
þægindumi og út'búnaði í bezta lagi. presti og kór í viðhafnarskrúða
og fyrirmannasnið’ á ikirkjugestum, en við dyrnar var stokkur merkt-
ur “Til trúlboðs,” en yfir rifuna, sem taka átti á móti tillögum, var
óslitinn kóngurlóar vefur.
“Heldur þú að rnaður geti komist til himnarikis án þess að til-
heyra kirkjunni?” spurðu þrir sæmdarmenn prestinn.
“Það tel eg víst.” svaraði hann. Þeir :hlógu, klöppuðu honum á
bak og töldu hann frjálslyndan.
“Leyfið mér að spyrja yikkur að spunningu, og eg vil að þið
svarið eins greiðiega og eg gerði,” sagði presturinn. “Hversvegna
viljið þið komast til himnaríkis á þennan hátt?”
Ekkert svar.
“Hversvegna spyrjið þið mig ekki að annari spurningu?” hélt
presturinn áfram: “Hversvegna spyrjið þið mig ekki hvort ekki
megi komast til Englands án þess að fara á skipi eða loftfari?”