Fréttablaðið - 20.08.2011, Side 16

16 20. ágúst 2011 LAUGARDAGUR
Kolbeinn Óttarsson Proppé, núverandi blaðamaður og fyrr-
verandi varaborgarfulltrúi R-listans
og oddviti VG í Suður kjördæmi,
skrifar um mig í Fréttablaðinu sl.
fimmtudag. Ég kemst ekki hjá því
að leiðrétta rangfærslur í grein
hans.
Kolbeinn segir: „Í
þriggja ára ráðherratíð
Guðlaugs fór spítalinn
5,1 milljarð fram úr fjár-
lögum.“ Nú er skemmst
frá því að segja að ég var
ráðherra frá 24. maí 2007
til 1. febrúar 2009. Það
gerir 20 mánuði. Hvern-
ig hann kemst að þeirri
niðurstöðu að hallinn
hafi verið 5,1 milljarður
er mér hulin ráðgata. Því
síður skil ég af hverju
hann er að skamma
mig fyrir rekstur Land-
spítalans. Kolbeinn veit
að ég tók á rekstri Land-
spítalans þegar ég var ráðherra.
Þá hafði verið gríðarlegur halli á
spítalanum í mörg ár. Ég greip til
aðgerða og setti m.a. af stað nefnd
sem þáverandi forstjóri kallaði til-
sjónarnefnd. Í framhaldinu kom ég
á faglegri stjórn á spítalanum og
nýr forstjóri var ráðinn eftir aug-
lýsingu, en það hafði ekki verið gert
áður.
Árangurinn skilaði sér ekki
eingöngu í betri rekstri heldur
einnig í meiri afköstum á spítalan-
um. Styttri biðlistum, meiri þjón-
ustu o.s.frv.
Á forsíðu Fréttablaðsins hinn 29.
ágúst 2008 er frétt um bættan rekst-
ur spítalans og þar kemur fram að
hallinn eftir sex mánuði var 0,8%
miðað við 5,5% á sama tíma árið á
undan. Niðurstaðan var 0,6% halli
á rekstri en vegna falls krónunn-
ar var heildarhallinn meiri. Land-
spítalinn hefur þá sérstöðu á meðal
ríkisstofnana að rekstur hans er að
nokkrum hluta háður gengi krón-
unnar, aðallega vegna
lyfjakaupa. Það hefur
enginn mér vitanlega
haldið því fram að stjórn-
endur spítalans eða ráð-
herra heilbrigðismála
geti haft stjórn á gengi
krónunnar.
Það má nefna fleiri
dæmi um það hvernig
ég tók á rekstrarvanda
stofnana og hvernig ég
vann að sparnaði og
bættri þjónustu. Ég fór
óhræddur í þau verk og
ég fagna því ef fjölmiðlar
sýna því áhuga og skoða
verk mín og árangur.
Það að taka á rekstrar-
vanda opinberra stofnana fyrir
hrun var vanþakklátt og einmana-
legt starf. Ég var gagnrýndur harð-
lega og þá sérstaklega af félögum
Kolbeins í VG. Gagnrýnin var oft á
tíðum persónuleg og rætin.
Það sem mér finnst verst við skrif
Kolbeins er að hann veit betur. Ég
gaf honum líka tækifæri til að leið-
rétta rangfærslurnar en hann kaus
að gera það ekki.
Kolbeinn Proppé og
Landspítalinn
Heilbrigðismál
Guðlaugur Þór
Þórðarson
Alþingismaður
Það að taka á
rekstrarvanda
opinberra
stofnana fyrir
hrun var van-
þakklátt og
einmanalegt
starf.
Svar við athugasemd
um mannréttindi
Tillögur mannréttindaráðs um samstarf skóla, trú-
félaga og lífsskoðunarfélaga
voru umfjöllunarefni í blaða-
grein sem ég skrifaði og birtist í
Fréttablaðinu 17. ágúst sl. Kjarni
þeirrar greinar var að minna á að
sveitarfélög hafa ótal tækifæri
til að þróa íbúalýðræði og virkja
betur áhuga fólks á að taka þátt
í að móta stefnu sveitarstjórna
og koma með beinum hætti að
ákvörðunum. Tillögur mannrétt-
indaráðs eru dæmi um hið gagn-
stæða þar sem þær hafa verið
unnar án samráðs við þann breiða
hóp fólks sem boðið hefur fram
krafta sína til að vinna að sátt í
þessu viðkvæma máli. Borgarráð
hefur nú málið til umfjöllunar.
Grein minni svaraði Svanur
Sigurbjörnsson. Mér þykir miður
að hann skautar fram hjá aðal-
atriði greinarinnar og snýr út úr
orðum mínum. Það gerir hann
með þeim hætti að ég mun ekki
hirða um að leiðrétta slíkt.
Einu atriði ætla ég þó að svara.
Svanur telur reglurnar „ákaflega
vandaðar“ og vitnar í orð mín um
að tillögur mannréttindaráðs hafi
verið settar fram án faglegs undir-
búnings. Fyrr á þessu ári fékk
borgarráð borgar lögmanni það
verkefni að fjalla um vinnubrögð
mannréttindaráðs en borgarráðs-
fulltrúar Sjálfstæðisflokks lögðu
til að borgarlögmaður fjallaði um
málið og svaraði nokkrum spurn-
ingum varðandi það. Svarið barst
í vikunni. Innihald þess ætti að
taka af allan vafa um það hvernig
staðið var að verki.
Í svari borgarlögmanns kemur
fram að mannréttindaráð gegni
stefnumarkandi hlutverki á sviði
mannréttinda og hafi eftirlit
með framkvæmd mannréttinda-
stefnunnar. Í svari hans stendur
m.a. : „Hins vegar verði ekki talið
að innan þess eftirlits hlutverks
falli almennt að mannréttindaráð
setji einstökum sviðum og stofn-
unum Reykjavíkurborgar bind-
andi reglur um framkvæmd ein-
stakra verkefna eða gera tillögur
til borgarráðs þar um. Með því
móti væri almennt gengið gegn
því frumkvæðishlutverki sem
fagráð borgarinnar hafa sam-
kvæmt samþykktum borgarinn-
ar“. Borgarlögmaður bendir á að
hlutverk mannréttindaráðs sé að
vekja athygli á því ef það telur að
fyrirkomulag og skipulag kennslu
og skólastarfs sé ekki í samræmi
við mannréttindastefnu borgar-
innar. Hann segir síðan í svari
sínu: „Heildstæð reglusetning
um fyrirkomulag kennslu og
samskipti skóla, trúfélaga og
lífsskoðunarhópa féll hins vegar
utan umboðs mannréttindaráðs.
Breytir þar engu þótt mannrétt-
indaráð hafi sent drög að slíkum
reglum til umsagnar menntaráðs
og íþróttaráðs“. Mannréttinda-
ráð fór sem sagt út fyrir valdsvið
sitt. Með tilliti til þessara niður-
staðna borgarlögmanns er erfitt
að sjá hvernig borgarráð getur
afgreitt umræddar tillögur enda
lögfræðilegt mat borgarlögmanns
að þær fara í bága við samþykktir
Reykjavíkurborgar.
Ég hef hvatt til að fjallað sé
um samskipti skóla og trúar og
lífsskoðunarhópa. Það var gert í
formannstíð minni í menntaráði.
Slík vinna getur leitt til þess að
settar verði reglur um þau sam-
skipti en reglur verða að taka
mið af því hversu fjölbreytilegir
skólar borgarinnar eru og sam-
setning nemenda ólík. Umfram
allt má slík vinna ekki mótast af
andúð og fordómum í garð trú-
félaga, hver sem þau eru. Hún
þarf að mótast af umburðarlyndi
og virðingu. Svani ætti auðvitað
að vera velkomið að taka þátt í
þeirri vinnu.
Mannréttindi
Júlíus Vífill
Ingvarsson
Borgarfulltrúi
Umfram allt má slík vinna ekki mótast
af andúð og fordómum í garð trúfélaga,
hver sem þau eru.