Faxi - 01.12.1960, Blaðsíða 61

F A X I
205
Handknattleikslið kvenna í 2. flokki
Aftari röð, talið frá vinstri: Margrét Guðjónsdóttir, Brynhildur Guðmundsdóttir, Ragn-
heiður Ása Ólafsdóttir og Kolbrún Emilsdóttir. — Fremri röð: Hulda B. Matthíasdóttir,
Sigríður Sveinsdóttir, Guðný Skaptadóttir og Inga Helen Leós. Lið þetta gat sér góðan
orðstý í Islandsmóti í handknattleik utan húss í sumar. Hlutu þær jafnmörg stig og sigur-
vegararnir og mun það vera ein bezta frammistaða keflvísks íþróttaflokks á árinu.
Guðmundur bóndi í Melshúsum á Sel-
tjarnarnesi. Er frá honum kominn mikill
ættbálkur þar á nesinu, í Reykjavík og
víðar. Olafur var bóndi á Minni-Vatns-
leysu frá 1824, en þá kvæntist hann Þor-
björgu Jónsdóttur, efnaðri og myndarlegri
ekkju og öðlingskonu. Var Olafur hennar
þriðji maður.
Bjuggu þau rausnarbúi á Minni-Vatns-
leysu og var Olafur hreppstjóri sveitar-
innar. Er Þorbjörg andaðist, 1842, var
búið virt á 1066 rd. Allt hélzt vel í horfi,
er Kristín settist að búi á Minni- Vatns-
leysu. Var hún myndarkona í sjón og raun,
en Guðrún Lísbet, einkadóttir þeirra, var
yndi og eftirlæti þeirra og hugljúfi allra,
er henni kynntust.
Þau Olafur og Kristín létust með stuttu
millibili; hann 1863, en Kristín 5. apríl
1865. Næstu ár rak Guðrún útgerð eins og
foreldrar hennar höfðu gert. Þann 20. nóv.
1869 gengu þau Guðrún og Sæmundur í
hjónaband og gerðu þau eftir það garðinn
frægan yfir hálfa öld. Strax á fyrstu bú-
skaparárum Guðrúnar og Sæmundar fá
þau þann vitnisburð Kálfatjarnarprests,
við húsvitjun, að heimilið sé „siðsemdar-
heimili" og „nægt bóka“, en presturinn á
Kálfatjörn var þá sá mæd menntamaður,
séra Stefán Thorarensen.
Sjálfsagt hefur þau hjón aldrei skort
bækur, því að það var háttur þeirra, alla
ævi, að taka sér bók í hönd og lesa dá-
litla stund eftir önn dagsins, áður en þau
sofnuðu.
Börn þeirra hjóna voru:
Kristín Sæmundsdóttir, f. 20. sept. 1870,
d. 24. sept. sama ár.
Elín Sæmundsdóttir, f. 8. marz 1872.
Hún varð kona Bjarna bónda á Stóru-
Vatnsleysu Stefánssonar. Verður þáttur
um þau síðar.
Ólavía Kristín, f. 14. okt. 1873, d. 18.
júní 1900, yngisstúlka á Minni-Vatnsleysu.
Ólafur Sæmundsson, f. 16. nóv. 1874,
d. 20. febrúar 1875.
Ólafur Sæmundsson, f. 17. nóv. 1879, d.
17. des. 1880.
Jónína Sæmundsdóttir, f. 27. jan. 1885,
d. 13. marz 1887.
Auðunn Sæmundsson, f. 12. apríl 1889.
Hann varð óðalsbóndi á Minni-Vatnsleysu
eftir foreldra sína. Var hann orðinn bóndi
þar 1918. Kona hans var Vilhelmína, f. 18.
maí 1889, d. 9. febr. 1939, Þorsteinsdóttir
útvegsbónda á Meiðarstöðum í Garði
Gíslasonar.
Voru þau ungu hjónin bæði framúr-
skarandi dugleg, en á búskaparárum
þeirra breyttust svo þjóðhættir, að vinnu-
fólk var lítt eða ekki fáanlegt. Var því
ólíku saman að jafna, er þau Guðrún og
Sæmundur bjuggu sínu búi, en þau höfðu
alltaf 7—8 vinnumenn og 4—5 vinnukon-
ur fyrir utan sjómenn á vertíðum, sem oft
voru margir. En nú var togaraflotinn far-
inn að aukast hjá íslendingum og þar með
kom nýr þáttur í atvinnulífið. Þeim Vil-
helmínu og Auðunni varð 13 barna auð-
ið. Fluttu þau með allan hópinn til Reykja-
víkur 1938 og settust þar að, og nú gerð-
ust þeir Auðunn og synir hans sjómenn
á togurum. Eru nú fimm þeirra nafn-
lcunnir togaraskipstjórar og Auðunn sigl-
ir enn á togaranum Fylki, en á honum er
Auðunn sonur hans skipstjóri.
Eftir að þau Sæmundur og Guðrún á
Minni-Vatnsleysu hættu búskap, voru þau
á heimili Auðuns og Vilhelmínu, og þar
önduðust þau bæði, Guðrún Lísbet 29.
maí 1921 og Sæmundur 17. okt. 1925.
Höfðu þau bæði verið glæsileg hjón og
höfðingleg.
Vinkona mín, Jónína Guðjónsdóttir
Framnesi í Keflavík, þekkti heimilið
Minni-Vatnsleysu frá barnæsku. Hún hef-
ur sagt mér, að húsfrú Guðrún Ólafsdótt-
ir hafi verið svo skemmtileg, að hvert verk,
þótt annars væri nauða leiðinlegt, hefði
orðið ánægjulegt, er það var unnið í nær-
veru Guðrúnar.
Prentað listaverk prýðir heimilið.
★
Munið málverkaprentanir Helgafells.
★
OKABUÐ KEFLAVIKUR
PN