Faxi - 01.12.1960, Blaðsíða 51

F A X I
195
Málfundafélagið Faxi eins
og það var skipað fyrir um
það bil 15 árum. Eins og
allir vita, gefur þetta félag
út blaðið Faxa.
Standandi frá vinstri: Jón
Þórarinsson, Ingimundur
Jónsson, Björn Pétursson,
Jón Tómasson, V altýr Guð-
jónsson, Ragnar Guðleifs-
son og Danival Danivals-
son. — Sitjandi frá vinstri:
Hallgrímur Th. Bjömsson,
Guðni Magnússon, Þórður
Helgason, Margeir Jónsson
og Steindór Pétursson.
Hugleiðing og árnaðaróskir til blaðsins
Faxa ó tuttugu óra afmælinu
Kcjlavíl{ marga \osti hefur,
\ann ég nú einum segja frá.
Agcetis blað hún af sér gefur,
sem alltaf í blóma standa má.
Onnur þó blöðin bli\ni þar,
breytir það ei um litarfar.
Hallgrím ég vil þar helztan nefna,
hann á við blaðið miþið starf.
En fleirí með honum fram þar stefna
félagar, sem og líþa þarf,
til þess að Faxi fái sitt
fóður, setn bœði er mitt og þitt.
Já, tvítugur ertu talinn, Faxi,
tel ég það engum vafa háð.
Þú hefur alltaf lifað laxi,
löngum og góðum aldri náð.
Þrosþazt og dafnað, það er satt,
þúsundir manna og þvenna glatt.
Þú hefur haldið þínu formi,
það er til sóma, Faxi tninn.
Hreþst e\\i um í heimsins stormi
og heldur í gatnla búninginn.
Felur i honutn forna dyggð,
fögur er sú og heitir tryggð.
Pólitiþ lítið prýtt þig hefir,
passar þér efái hennar far.
Hcegrí og vinstri haft þig yfir,
hlutlausra þolað raunirnar.
Flogið um landið, frjáls og hreinn,
furðanlega þú þemst það einn.
Fcert oss þú hefur fréttir tnargar
og fróðleiþ, er allir vilja sjá.
Mörgti frá glötun götnlu bjargar,
er geymast mun þínum blöðutn á.
Marta vel sér um þáttinn þann,
það hún með prýði rœþja þann.
Verþ liennar eru viðfrceg orðin,
vitna þau bezt utn hreina snilld.
Minninganna og fróðleiþs forðinn,
frásögnin œtíð heil og mild.
Mörtu af hjarta þöþþum því,
það sem hún sþrifar Faxa í.
Sagt hefur þú frá sorg og þceti,
sjávarafla og nýsþöpun.
Víst, ef ég litlu við það bceti,
vitasþuld upp þá telja mun:
Fermingar, sutid og fótasparþ.
Fjörugir stráþar lntta í tnarþ.
Bindindismálum, bátasrníðum
og biþuðutn strcetum lýsir þú.
Vegarins suður við nú bíðum,
verður þar hafin framþvcemd nú.
Sjálfvirþur orðinn s'tminn er,
sagði það blaðið Faxi tnér.
Sþólamálin þú sþýrt utn rceðir,
sþáþin þá einnig fcer sitt rútn
og götulýsing, er lífið glceðir,
losar hún tnenn við nœturhúm.
Afmceli tnörg þú minnist á
og tniþlu fleira þú segir frá.
Þér sþal ég fcera þaþþir, Faxi,
þín fyrir árin liðin nú.
/
Avallt þitt gengi og grósþa vaxi!
Gömlu og nýju til vor snú.
Luþþan þér aldrei liði frá.
Leggðtc svo þriðja tuginn á.
Guðmundur Finnbogason.