Búfræðingurinn - 01.01.1940, Qupperneq 48

42
BÚFRÆÐINGURINN
Sú grein starfseminnar, sem vakið hefir mesta atliygli,
eru vinnuæfingarnar eða öllu heldur vinnukeppnin. Þær
hafa verið haldnar í ýmsum greinum, svo sem mjöltun,
plægingum, járningum, heimilisiðnaði o. fl. Tilgangurinn
með vinnuæfingunum er að gera þátttakendurna að hetri
starfsmönnum. Á uppvaxtarárunum liafa allir miklu meiri
möguleika til framfara i verklegri tækni en síðar. Það er
þvi áríðandi, að þessir möguleikar séu notaðir, meðan ung-
lingarnir eru ekki búnir að taka út fullan þroska. Af þeirri
ástæðu eru þessar verklegu æfingar mikils virði. Yinnu-
samkeiDpnin snertir fleiri en unglingana. Gráhærðir öld-
ungar hrífast líka með. Þær æfingar, sem notaðar eru,
gefa ýmsar góðar bendingar um, hvernig vinna eigi störfin.
Oftast hefir raunin orðið sú, að þátttakendurnir í vinnu-
æfingunum hafa getað hætt vinnuaðferðir sinar og orðið
meiri afkastamenn. Með ætfingunni safna menn reynslu,
þekkingin eykst, og menn verða betri starfsmenn. Þessar
vinnuæfingar og vinnukeppni stuðla einnig að því, að
landbúnaðarstörfin vaxa í áliti. Reynslan sýnir, að land-
húnaðarvinnan krefst hæði liugsunar og þekkingar. Á-
hugalaust starf gefur hvorki gleði né annan árangur.
Þar sem æskulýðslireyfingin liefir náð verulegri fótfestu
og starfað í nokkur ár, liefir hún víða skapað vinnusaman,
glaðan æskulýð, ánægðan með sitt hlutskipti.
Það er þetta, sem fyrst og fremst vakir f}rrir þeim
mönnum, sem vinna að þessum félagsskap víða um heim.
Þessi félagsskapur liefir ekki ennþá náð til okkar, svo
nokkru nemi. En ég hygg, að liér sé mál á ferðinni, sem
á erindi til okkar engu síðar en nágrannaþjóðanna. Það
myndi leysa sum vandamál okkar, ef framkvæmdir yrðu.
Ég lief liér í riti „búfræðinganna“ drepið á mál, sem
ég álít, að þeir eigi að láta sig nokkru skipla. Þeim ber
öðrum fremur að hugsa um vöxt og viðgang landhúnað-
arins. Búfræðingarnir eru dreifðir um öll byggðalög lands-
ins. Áhrif þeirra gela því orðið mikil og almenn, ef þeir
leggjast á eitt. Þessi starfsemi lekur ekkert frá lieimil-
unum, en reynir að binda æskuna við þau og átthagana.