Búfræðingurinn - 01.01.1940, Page 68
BÚFRÆÐINGURINN
62
elcki rófur, kál, hreðicur, næt-
urfjólu, Levköj né önnur
lcrossblóm af sýlctu svæðun-
um i heilbrigð liéruð. Hefir
maðkurinn sennilega borizt
hingað til lands með jurtum
eða jurtaleifum af kross-
blómaætt í fyrstu.
Bórvöntunar liefir sums
staðar orðið vart í rófum.
Séu sjúkar rófur skornar i
sundur, sjást blettir, sem eru
glærari eða dekkri en rófan
i kring. Verður miðhluti rófn-
anna þá óætur. Oftast dugir að bera 15—20 kg af bóraxi
á ha á vorin til að fyrirbyggja veikina.
Að lokum fáein orð um hnáðormana (Rodaal) i tómat-
jurtinni. Hnúðormarnir geta lifað í rótum margra jurta.
Hér gera þeir mikinn skaða á tómötum. Þeir mynda smá
Jmúða á rót'unum og draga úr vexti og frjósemi tómat-
jurtanna. Stundum eru hnúðarnir i röðuin á rótunum likt
og perlufesti. Ormarnir þrífast liér vel í heitum jarðvegi,
og er erfitt að ráða við þá, ef þeir á annað borð berast
í gróðurhúsin. Er þeim helzt lialdið i skefjum með þvi
að eima jarðveginn öðru bvoru eða láta heitt vatn
standa lengi á honum, lielzt i smáhólfum. Lyfið Snlfana
gefst líka vel. Það þolir illa flutning. Verður þess vegna
að búa það til liér heima. Hnúðormarnir eru þegar i mörg-
um gróðurhúsum liér á landi. Berast þeir með jurtum,
einlcum tómatjurhim og mold lír sýktum tómathúsum.
Er varla liægt að ábyrgjast heilbrigði tómatplantna á sýktu
stöðunum, þótt reynt sé að gæta varúðar. Ættu allir, sem
enn eru lausir við ormana í gróðurhúsum sínum, að kosta
kapps um að ala allar jurtir sínar upp sjálfir.
Bórvöntun í rófum.