Frjáls verslun - 01.07.2002, Side 28

SÉRFRÆÐINGAR SPfl í SPILIN
Spumingfn tíl Þórís Þorvarðarsonar, ráðmngprstjóra hjá PWC, er þessi:
Dauflegt hefur verið um að litast í mannaráðningum undanfarið ár og
fáar stjórnunarstöður losnað. Hverjar eru atvinnuhorfurfyrir
viðskiptafræðinga um þessar mundir?
Huerjar eru atvinnuhorfur
viðskiptafræðinga?
Þórir Þorvarðarson,
ráðningarstjóri hjá PWC:
„Oftast stendur valið á
milli fjölda einstaklinga
sem eru með svipaða
menntun og ræður þá
persónuleikinn eða
reynslan úrslitum."
Atvinnuhorfur fyrir viðskiptafræðinga og
ýmsa aðra hópa háskólamenntaðs fólks
eru fremur erfiðar og það tekur þá nokkurn
tíma að fá starf sem þeim frnnst viðunandi.
Fáar stjórnunarstöður hafa losnað undan-
farið ár og það sama á við um ýmis önnur
störf, eins og sérfræðistörf, skrifstofustörf
og störf við sölu- og markaðssetningu. Enda
segir fólk síður upp starfi sínu þegar að
þrengir en á uppgangstímum. Ymis teikn
eru þó um að það sé að rofa til á vinnumark-
aðnum. Þannig finnum við fyrir því að eftir-
spurn eftir viðskiptafræðingum er að aukast
og hún er talsvert meiri en á sama tíma í
fyrra þegar fyrirtæki héldu að sér höndum
vegna aukinnar svartsýni í efnahagslífinu
sem átti rætur að rekja til verri afkomu fyrir-
tækja í kjölfar gengisfalls krónunnar, vax-
andi verðbólgu og hinna sálrænu áhrifa sem
11. september hafði. Síðan hefur gengi krón-
unnar styrkst verulega, verðbólgan hjaðnað
og bjartsýni almennt aukist. Hins vegar
verður það ætíð svo að viðskiptafræðingar
þurfa að búa við ákveðinn biðtíma eftir
ásættanlegu starfi og getur sá tími varað frá
nokkrum mánuðum upp í meira en eitt ár.
Ungir viðskiptafræðingar með litla reynslu
þurfa nánast undantekningarlaust að nálgast
takmark sitt í þrepum og öðlast fyrst
ákveðna reynslu sem gefur þeim færi á starf-
inu sem þeir hafa augastað á. Hjá nýútskrif-
uðum viðskiptafræðingum hafa atvinnu-
horfur t.d. verið fremur daprar allt síðastliðið
ár og margir af þeim sem útskrifuðust sl. vor
fóru í þau sumarstörf sem þeir höfðu meðan
þeir voru í námi. Margir þeirra eru því enn
að leita að föstu starfi til lengri tíma.
Þegar ráðið er í stjórnunar- og sérfræði-
störf í fyrirtækjum er reglan í stuttu máli sú
að sóst er eftir góðu valdi í mannlegum sam-
skiptum, sjálfstæði, áhuga, frumkvæði og
hæfileikum á sviði Jjármála- og markaðsmála.
Um þessar mundir sýnist mér meira spurt
eftir sérfræðikunnáttu á sviði fjármála en
markaðsmála. Aldur og starfsreynsla vegur
alltaf þungt í ráðningum, sérstaklega þegar
ráðið er í stjórnunarstöður. Aldurinn skiptir
kannski ekki höfuðmáli en almenna reglan er
sú að eftir því sem fólk eldist þeim mun erfið-
ara á það með að hreppa hnossið þegar það
sækir um krefjandi stjórnunarstörf. A þessu
er þó allur gangur og ég tel raunar að undan-
farin ár sé farið að meta starfsreynsluna
meira en áður. Hins vegar verður ekki fram
hjá því horft að þeir sem hafa náð 55 ára aldri
eru síður ráðnir til krefjandi, daglegra stjórn-
unarstarfa nema þeir hafi sýnt framúrskar-
andi árangur í öðrum fyrirtækjum og séu enn
mjög áhugasamir um að vera í eldlínunni í erli
dagsins. Það er einu sinni svo að þegar aldur-
inn færist yfir fólk leggur það meira upp úr frí-
tímanum og það gefur yngri og ferskari
mönnum meiri sóknarfæri.
Vissulega hafa þeir sem eru betur mennt-
aðir, t.d. með framhaldsnám við þekkta skóla
erlendis eða framhaldsnám hér heima,
ákveðið forskot við ráðningar. En hafa ber í
huga að það er verið að ráða einstaklinginn til
starfsins en ekki menntunina sem hann
hefur. Þetta sést best á því að oftast stendur
valið á milli fjölda einstaklinga sem eru með
svipaða menntun og ræður þá persónuleikinn
eða reynslan úrslitum. Hafi t.d. frammistaða á
starfsferlinum ekki verið farsæl þá þvælist
það mjög fyrir mönnum í atvinnuleit og getur
jafnvel ýtt þeim alveg út af borðinu varðandi
stjórnunarstörf.
En í stuttu máli þetta: Eftirspurn eftir við-
skiptafræðingum er meiri núna en á sama
tíma í fyrra þó enn sé nokkuð í land með að
hún nái því sem hún var á uppgangs-
tímunum fyrir tveimur til þremur árum.“ 33
28