Morgunn - 01.06.1969, Blaðsíða 78

72
MORGUNN
einni kvöldstund þannig, að unnt sé að átta sig fyllilega á
málunum eða fella um þau rétta og rökstudda dóma. Eigi að
síður mun það, sem á skyggnilýsingafundi þessum gerðist,
hafa vakið óskipta athygli þeirra, sem á horfðu og hlýddu,
og er það vel.
Fyrsta skrefið til þess að leita sannleikans og finna hann
á hvaða sviði sem er, er forvitnin, það að vilja sjá og skoða
hvert fyrirbæri sem gaumgæfilegast og rannsaka það svo
sem föng eru til með allri varúð og gát áður en menn mynda
sér um það ákveðnar skoðanir eða kveða upp um það nokk-
urn dóm með eða móti. Og alveg sérstaklega hvílir þessi
skylda á þeim, sem kenna eða stunda vísindanám við æðstu
menntastofnun landsins. Þess vegna er það fagnaðarefni, að
svo mikil aðsókn stúdenta skyldi verða að þessu erindi og
þessum skyggnilýsingarfundi, sem raun bar vitni.
Þegar Sálarrannsóknafélag Islands hóf starfsemi sína fyr-
ir 50 árum, mætti það andúð og jafnvel beinni óvild margra,
aðallega og svo til eingöngu úr hópi þeirra manna, sem
hvorki höfðu kynnt sér þessi málefni nokkurn skapaðan
hlut, né heldur vildu gera það. Eigi að síður þóttust þeir
vera þess umkomnir að nefna þessi fyrirbæri „svik og blekk-
ingar“. En aðrir, sem töldu sig betur vita, sögðu að hér væri
um háskasamlegar tilraunir að ræða til þess að ná sambandi
við illa anda, púka og ára. En „sanntrúaðir“ héldu því fram,
að hér væri auk þess verið að fremja hið argasta lögmáls-
brot, því bannað væri skýrum stöfum í Ritningunni að leita
frétta af framliðnum.
Þó er bæði rétt og skylt að minnast þess, að margir úr
hópi okkar mætustu menntamanna gerðust stofnendur Sál-
arrannsóknafélags Islands, þar á meðal læknar, löðfræðing-
ar, kennarar og prestar. Aðeins einn háskólakennari mun þó
hafa verið í þeim hópi, prófessor Haraldur Níelsson. Ýmsir
aðrir af prófessorum Háskólans munu þó hafa verið rann-
sóknum þessara mála hlynntir, þó ekki væru meðal stofn-
enda félagsins. Nefni ég þar til dæmis prófessorana Guð-
mund Thoroddsen og Guðmund Hannesson.