Morgunn - 01.06.1984, Qupperneq 57

ÁHRIF SPÍRITISMA ... 55
eðlis þroskun vor verður, eftir að sálin hefir losnað
við jarðneska líkamann.16)
Ekki þarf lengi að lesa í ritgerðum Einars um spíritisma,
dulræn fyrirbrigði og lífið eftir dauðann til að verða þess
áskynja að spíritisminn hefur haft mjög greinileg áhrif á
lífsskoðun hans og er það í fullu samræmi við ofangreind
orð hans.
Meginatriðið varðandi þátt spíritismans í lífsskoðun Ein-
ars H. Kvarans er, að sannfæring hans að líf sé eftir dauð-
ann og að hægt sé að ná sambandi við framliðna, verður
því sem næst óaðskiljanleg kristinni trú í huga hans. Sam-
band kristninnar og spíritismans var Einari afar hugleikið
og um það flutti hann erindi og ritaði fjölmargar greinar.17
Einari var efst í huga að með athugunum á dularfullum
fyrirbærum fengi kristindómurinn vísindalegan grundvöll
til að byggja kenningar sínar og helstu trúarsetningar á.
M.a. áleit hann að eitt meginatriði kristinnar trúar, upp-
risa Krists, væri skýranleg frá vísindalegu sjónarmiði sál-
arrannsóknanna.18) Um leið og kristindómurinn fengi sann-
anir fyrir því að atburðir eins og upprisan gætu gerst í raun
og veru taldi Einar að fótunum væri kippt undan vantrúar-
öldu vísinda- og efnishyggjunnar sem hafði verið mikið
ráðandi seinustu árin að áliti Einars. Einar áleit að rann-
sóknir á dulrænum fyrirbrigðum væru að gefa mönnum
aftur trúna á ,,þær staðreyndir“ sem „ómótmælanlega hafa
hrundið stofnun kristninnar af stað.“1!)) Vegna þessa vildi
Einar að það sem spíritisminn hefur til málanna að leggja
í sambandi við grundvallaratriði kristins trúarlífs yrði tek-
ið til greina af kristinni kirkju.
Auk þess sem spíritisminn og sálarrannsóknir leiða mik-
ilsverð sannindi í ljós varðandi grundvöll kristninnar, taldi
Einar að siðfræðin hlyti „að grundvallast á þekkingunni
á öðrum heimi“, ef hún ætti ekki „að svífa alveg í lausu
lofti.“ao)