Morgunn - 01.06.1993, Síða 32

MORGUNN
þar sem samkomulag okkar um ásýnd hlutanna þrýtur.
Lífsviðhorfin myndast á vettvangi þess sem er ósegjan-
legt, því í eðli sínu eru lífsviðhorf það sem skilur einn
mann frá öðrum í skoðunum og fjalla því ekki um það
sem við erum sammála um. Ekki þar fyrir að öll lífs-
viðhorf allra manna séu ósamþættanleg, öllu heldur ríkir
ekki um þau almennt samkomulag.
Þessu til viðbótar er ég að halda því fram að við höfum
tilhneigingu til þess að hafna öllum viðteknum skoðunum,
vegna þess að innra með okkur búi einhvers konar þrá-
hyggja sem hvetur okkur til þess að öðlast reynslu af fyrir-
bærunum upp á eigin spýtur. Slík reynsla sé nauðsynlegt
skilyrði fyrir skilningi á viðfangsefnunum.
Trúarhugmyndir okkar eru oftar en ekki fyrirferðar-
mesti hluti lífsviðhorfa okkar. Þær eru afrakstur viðleitni
sem er jafngömul mannkyninu til þess að skýra hið
ósegjanlega sem liggur handan þess sem skýrt verður fyrir
tilstilli skynseminnar. Vegna þessa eðlis síns er engin ein
trúarhugmynd annarri æðri eða rétthærri, eins og gjaman
er þo látið í veðri vaka. Þörf okkar fyrir að hafna því við-
tekna til þess að geta endurskapað skilning okkar á til-
verunni á lifandi og merkingarbæran hátt á því ekki hvað
síst við um trúarbrögð, vegna þess að við viljum sjálf
öðlast reynslu af veruleika trúarinnar.
/
Astundun hverskyns dulhyggju eru ekkert annað en
viðleitni í þessa átt. Þær eru vettvangur til mótunar lífs-
viðhorfa og sem slíkar allrar athygli verðar, en þær eru
ekki og verða aldrei annað en ein leið af mörgum til þess
að nálgast það sem er ósegjanlegt í tilverunni.
Sérhver ígrundun þess ósegjanlega er leið til þess að
öðlast skilning og fótfestu í lífinu og þar eru allar tilgátur
af þessum toga jafngildar en sérhver maður þarfnast allrar
/
þeirrar aðstoðar sem möguleg er í þessari rannsókn. Eg
hélt því fram hér í upphafi að heimspekin væri hæfust til
30