Morgunn - 01.06.1993, Síða 55

José & Lena Stevens*
s
Islandsbók Mikaels
Um miðla
Fólki er tíðrætt um svikamiðla. Því viljum við leggja orð í
belg um þá. Hafa verður í huga, þegar rætt er um miðla og
hæfileika þeirra, að á hæfileikum þeirra er stigsmunur. Til
eru miðlar sem eru 90% áreiðanlegir. Það eru líka til
miðlar sem eru ekki nema 25% eða jafnvel 10% áreið-
anlegir. Þeir miðlar sem eru lítt áreiðanlegir eða hreint og
beint óáreiðanlegir eru í raun ekki svikamiðlar; þeir
segjast aðeins vera áreiðanlegri en þeir eru að öllu jöfnu.
Þannig getur hæfileikalítill miðill verið mjög áreiðanlegur
á góðum degi. Þetta gerir allt mat á miðilsfyrirbærum svo
erfitt viðfangs. Þeir eru ekki að öllu jöfnu að blekkja því
þeir hafa einhverja hæfileika en tilhneigingin er sú að gera
meira úr hæfileikum sínum en efni standa til. Gera þarf
greinarmun á slíkum miðlum og svo þeim sem eru e.t.v.
mjög áreiðanlegir en að sama skapi ráðríkir um hagi
þeirra sem til þeirra leita. Þið þekkið öll dæmin af
sígaunakerlingunum, sem oft á tíðum eru mjög hæfileika-
ríkar, en geta ráðskast svo með fólk með sannfæringar-
krafti sínum að þær féfletta það.
Grein sú er hérfer á eftir er úr hókinni Islandsbók Mikaels. Í henni
er að finna svör frœðsluaflsins Mikaels við margvíslegum spurningum
sem lagðar voru fyrir afritstjóra bókarinnar, Jörundi Guðmundssyni.
Meginefni bókarinnar er greining á íslensku þjóðinni og sögu hennar
samkvœmt kenningu Mikaels. Jafnframt er leitast við að varpa nokkru
Ijósi á hugmyndir margra íslendinga um andlegan arf þjóðarinnar.
Bókin er gefin út af Bókaklúbbi Birtings.