Sjómaðurinn - 01.10.1939, Qupperneq 28

Sjómaðurinn - 01.10.1939, Qupperneq 28
22 S JÓMAÐURINN hann liafði tekið út 5 shillinga af kaupinu sínu, svo að nú átli liann 7 shillinga og fanst hann vera ákaflega ríkur. Hann flýtti sér nú i fötin og svo upp á liafn- arhakkann. Lögregluþjónninn, sem var við hliðið á skipakvínni, kinkaði hrosandi kolli til hans, þegar liann gekk fram hjá. Pétur tók kveðju lians með því að bera tvo fingur upp að húfunni, eins og liann hafði séð matsvein- inn gera. Á leiðinni gegnum Mainstræti og að horninu þar sem knæpan lá, var hann að tauta fvrir munni sér. „Give me a Whisky, please.“ Jafn- vel þó liann væri nú ekki stiálsleginn i enskunni, skyldu þjónarnir ekki ímynda sér, að hann væri neinn Eskimói. En eftir því sem hann nálgað- ist knæpuna meira, var eins og áhuginn fvrir whiskyinu dofnaði, og þegar hann kom að hurðinni, langaði hann í raun og veru mest til þess að hælla alveg við þetta tiltæki, en þar sem nokkrir sjómenn gengu inn i sama l)ili, tók Pétur kjark í sig og fór á eftir þeim. Hann nam slaðar rétt fyrir innan dyrnar og honum varð liálf órótt. Knæpan leit alls ekki. út nú eins og þegar hann hafði verið þar með mat- sveininum, þá höfðu aðeins verið þar fáir gesl- ir og drukkið öl og lesið hlöðin, en nú leit þar alt öðru vísi út. Loftið var þykt af tóhaksreyk, úti í horni gargaði sjálfspilandi píanó. Það var fult af gestum við öll borðin, og við barinn stóðu ung- ir og gamlir, konur og karlar hlið við lilið. Sjómenn, lcolakarlar, ungar stúlkur, fullorðn- ar konur, já jafnvel konur með börn á hand- leggnum, hver með sitt ölglas. Kliður af manna- máli fylti loftið. Pétri datt nú fyrst í hug að hraða sér út aft- ur, en alt í einu kom Iiann auga á viðvaning- inn og einn af kyndurunum frá „Bris“. Nei, að hætta við alt saman væri regluleg skömm. Nú var einmitt um að gera að bera sig eins mannalega og hægt væri. Hann gat troðið sér inn á milli kolaverka- manns og fyrirferðarmikillar konu, sem leit út fyrir að vera nokkuð veraldarvön. Nú var eftir að láta afgreiðslumanninn taka eftir sér, og þegar liann í sama bili sneri sér að sveru konunni, notaði Pétur tækifærið, lagði 2 shillinga á diskinn og sagði „Whisky, please,“ í flýtinum mundi hann ekki eftir meiru af klausunni. Afgreiðslumaðurinn greip glas, fylti það og gaf honum aura til haka, án þess svo mikið sem að lita á liann. Jæja, þá var nú það versta húið, nú var aðeins eftir að smakka á dryknum og reyna að láta sem ekkert væri, þá lilyti félagarnir að sjá, að Pétur væri ekki ann- ar eins græningi og þeir liel'ðu álitið. Hann ællaði að fara að hragða á glasinu, þeg- ar ósköpin dundu yfir! Frúin við liliðina á honum varð fyrri til, tók glasiÖ, fyrsta wliisky-glasið lians Péturs, tæmdi það í einum teyg og sagði: „Þetta var handa mér, en hér er það sem er hollara fyrir þig, lilli minn.“ Og með annari hendinni tók hún um hnakkann á Pétri, en með hinni hendinni tók hún fötin frá hrjóstinu á sér og hallaði liöfð- inu á Pétri þar að. Þetta kom svo flatt upp á Pétur, að liann liafði ekki ráðrúm til þess að spyrna á móti, en nú reif liann sig lausan og hljóp á dyr, meðan hæðnishlátrarnir dundu yfir hann. Hann tók þegar á rás og linnti ekki á sprettinum fyr en hann var kominn um horð i „Bris“, þar kastaði liann sér í kojuna sina og grét af gremju og reiði. En langir tímar liðu, áður en Pétur gat drukkið whisky, án þess að fá eitthvert óbragð í munninn. Sainkvæmt samnmguiium vería liætur fyrir slys, eins og hér segir. Prósenturnar af tryggingarupphæðinni, 15.000 kr.: 1. Við dauða .............................. 100% 2. Alger, varanleg hlinda á báðum augum 100% 3. Alger, varanleg blinda á öðru auga . . 50% 4. Missir tveggja útlima ................ 100% 5. Missir eins útlims ...................... 50% 6. Alger, varanleg hlinda á öðru auga og missir eins útlims ..................... 100% 7. Alger örorka, sem gerir það að verkum, að hinn trygði er algerlega hindraður annaðhvort vai-anlega eða um stundar- sakir frá því að gegna starfi eða stöðu, hverrar tegundar sem er, eða ef liann hefir livorki starf né stöðu, neyðir liann til þess strax og þar á eftir, að láta fyr- ir berast á heimili sínu, og hindrar, að liann geti gegnt nokkru af sinum skyldustörfum (ef um slík er að ræða) V2% á viku svo lengi sem örorkan varir, en ekki lengur en alls 52 næstu vikur fyrir nokkra tegund örorku.

x

Sjómaðurinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sjómaðurinn
https://timarit.is/publication/714

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.