Lindin - 01.01.1929, Blaðsíða 19

L I N D I N
17
ans á sviði þekkingarinnar og tækninnar, og hjálpa
mönnum til að gera sér hvern slíkan sigur andlega arð-
berandi. Vitanlegt er það, að ekki er alt vísindi, sem
skreytir sig með því nafni, og kirkjan verður að vera
varfærin í því að samsinna niðurstöðum mannlegra á-
lyktana. En engar fullsannaðar staðreyndir fara í
bága við sannleikann. Það er ekki nóg að kirkjan þoli
hina nýju þekkingu, sem vísindin stöðugt eru að skapa,
heldur á hún að taka þessa þekkingu í þjónustu ei-
lífðarmálanna og innræta þjóðinni réttan skilning á
afstöðu vísinda og trúar. Kirkjan á að hertaka hverja
hugsun og þekkingu til hlýðni við Krist, benda á sam-
band sérhvers árangurs vísindanna við lífssannindi
trúarinnar og hagnýta hverja sannleiksopinberun,
hvaðan sem hún kemur, og vanrækja ekkert atriði
réttrar þekkingar til þess að fullkomna hina helgu
musterisbyggingu kristilegrar lffsskoðunar.
Mér virðist að kirkjan ætti áð vera gagnvart vís-
indunum líkt og myntsláttumaðurinn, sem tekur á móti
gullstöngunum, frá bræðsluverksmiðjunni, og mótar
úr þeim gjaldgenga gullpeninga.
Það er einnig hlutverk kirkjunnar að flytja mannúö,
réttlæti og bróðíirkærleika inn 1 líf þjóðar og einstak-
linga. Einn hinn gleðilegasti ávöxtur kirkju og krist-
indóms á liðnum tímum er aukin mannúð meðal þjóð-
arinnar. Af þeim mannúðaranda hafa menn jafnvel
orðið snortnir, þó þeir teldu sig ekki sinnandi kirkju
eða trúarefnum.
Þessi mannúðarandi þarf að vaxa með þjóðinni.
Kirkjan þarf að beina áhrifum sínum og áhuga í á-
kveðnar áttir, að einstökum málefnum og bera þau
fram fyrir þjóðina. Og kirkjan þarf á allan hátt að
stuðla að vaxandi réttlæti í löggjöf landsins, réttlæti,
sem allir nái að njóta.
2