Lindin - 01.01.1929, Blaðsíða 86

84
L I N D I N
gert hana óvistlega, og sem jeg er í engum vafa um
að hrundið hefir og hrindir enn frá henni og dregur
meira en nokkuð annað úr kirkjurækninni, en það er
kuldinn, ofnleysið í kirkjunum, sem því miður alt of
víða enn á sjer stað. Engum húsráðanda dettur fram-
ar í hug að bjóða fram til leigu svo litla eða auðvirði-
lega stofukytru, að eigi sje í henni ofn til að hita hana
upp, en prestum og söfnuðum er víða enn álitið full-
boðlegt að setjast inn í kirkjurnar okkar óupphitaðar
og jafnvel hjelaðar innan á köldum vetrardegi, þótt
kirkjugestirnir oft komi sveittir af gangi að sækja
kirkjuna. Sje nú svona ónákvæmni eigi vel fallin til að
hrinda frá kirkjurækninni og draga úr henni, þá veit
jeg ekki hvað getur gert það, og þess eru mýmörg
dæmi að líftjón hefir af hlotist. — Það eru nokkur ár
síðan landlæknirinn okkar var spurður um álit sitt á
því, hvort eigi væri nauðsynlegt að hita kirkjurnar
upp á köldum vetrardegi. Hann var fljótur til svars:
Annaðhvort að loka kirkjunum á haustin þegar kólna
fer og opna þær eigi aftur fyr en á vorin að hlýna fer,
eða setja ofna í allar kirkjur á landinu. —
í sambandi við það að gera kirkjurnar okkar vist-
legar og aðlaðandi, verður sannarlega að minnast á
kirkjusönginn. Allir vita hvílík feikna áhrif góður
söngur með góðu hljóðfæri hefur. Kirkjusöngurinn er
svo veigamikill þáttur í allri guðsþjónustugjörðinni,
að segja má að guðsþjónustan í heild sinni standi og
falli með honum. Þetta játa allir. Eins og segja má um
kirkjuhúsin, að þau hafi tekið allmiklum framförum
frá því er áður var, þótt enn vanti mikið á að þau sjeu
komin í það stand og þann búning, sem menning nú-
tímans krefst, eins má segja hið sama um kirkjusöng-
inn. Hann er víða að sönnu kominn í gott og viðun-
andi lag, en þó einnig víða, einkum á útkjálkum lands-
ins, mjög ábótavant enn. Kirkjusöngurinn þarf víða
enn að batna, eigi hann að geta heitið viðunandi. Það