Lindin - 01.01.1929, Blaðsíða 25

L I N D I N
23
starfsmönnum. Margir festa einmitt einkum augun á
ófullkomleikunum, og snúa svo baki við kirkjunni. Það
er hverju orði sannara, að starfsmenn kirkjunriar eru
í mörgu efni ófullkomnari og öðru vísi en vera ætti.
En það er undrunarvert, hve Guð getur notað ófull-
komna og breyska menn til að framkvæma það, sem
hann vill láta vinna. Hann auglýsir stundum dásam-
lega mátt sinn í veikleika mannanna. i fullkomleika
sínum getur hann notað næsta ófullkomin verkfæri.
En auðvitað er því betra, sem boðberar kristindóms-
ins eru hæfari, siðgæðisstyrkari, áhugameiri.
Kirkjan hefur faðmað kynslóðirnar öld eftir öld og
»breitt sitt lim yfir lönd yfir höf«. Er það nú hugsan-
legt, að starfsemi kiíkjunnar yrði lögð niður, án þéss
að þjóðin biði tjón?.Eru nokkrar aðrar stofnanir þjóð-
félagsins, sem gætu tekið að sér hennar hlutverk?
Hinar ýmsu stofnanir. þjóðfélagsins eru nauðsynleg-
ar menningunni, en hlutverk kirkjunnar geta þær ekki
gert óþarft.
Kristindómurinn er vissulega ein máttugasta stoð
þjóðfélagsins. Og þjóðin má áreiðanlega ekki við því,
að missa úr þjóðlífinu þann kraftinn, sem ekki er af
þessum heimi.
»Hver þ.ióð, sem í gæfu og geng'i vill búa,
á Guð sinn og- land sitt skal trúa«.*
Ivristindómurinn á a. m. k. mjög erfitt með að vinria
verk sitt í landinu, nema með meðalgöngu starfsstofn-
unar sinnar, kirkjunnar.
í barnalærdómnum er sagt að kirkjan sé stríös-
kirkja, en verði síðar sigwkirkja. Þetta er að vissu
leyti rétt. En nú á tímum gætir þess ef til vill of lítið,
að kirkjan sé stríðskirkja. Viðleitnin virðist talsvert
rík til þess að lifa í friði við alt og alla.
* E. Ben. Aldamótaljóð.